Próflaus þrifapiltur, enskur, spáir gereyðingu Grindavíkur

Djöhhh ... að Grindavík verði komin á svartakaf í hraunelg í fyrrimálið, þegar kristnir menn eru í þann veginn að fara að huga að upprisu Frelsarans? Þetta lítur sannarlega illa út og The Guardian komið í málið, álíka gáfað og hauslaus hani. En The Guardian leiðir fram á blóðvöllinn einhvern Davíð McGarvie, sem sagður er eldfjallafræðingur. Auðvitað er þessi McGarvie ekki krafinn um prófskýrteini, sem færði sönnur á að hann hafi numið einhver fræði og því síður beðinn um að sýna sakavottorð, sem vottaði að hann sé löghlýðinn maður. Neinei, ekkert soleiðis þvælist fyrir The Guardian, enda ekki úr hófi fram vandaðir menn þar á bæ eða sannleiksleitandi.

Þá er nú annað uppi á Íslandi. Þar tóku þeir hjálp- og fórnfúsa eðalkonu og læstu hana inni í fangaklefa, grunaða um villa á sér heimildir viðvíkjandi prófgráður. Góða konan hefir áreiðanlega stór og merkileg próf frá Englandi, hvar hún nam kjúkkrun í farsóttum. En góð próf frá Englandi duga ekki vestur á Ísafirði. Aftur á móti er þess enn minnst þegar bændur þar vestra hlýddu sálusorgara sínum, síra Jóni Þumlungi, og brenndu á báli tvo ágæta feðga þar úr sveitinni, af því að Þumlungur uppástóð, að feðgar þessir hefðu með galdradjöfulskap svipt hann, síra Jón Þumlung, og kerlu hans heilsunni. Og þegar batinn lét á sér standa hjá Þumlungshjónum, eftir að feðgarnir brunnir kyrfilega til ösku, þá heimtaði klerkur að dóttir eldri feðgans, þ.e. pápans, væri brennd líka. En sú stutta hafði heldur en ekki bein í nefinu og snöri á Jón Þumlung og slapp lifandi frá karlófreskjunni.

Það er náttúrlega hreinn og beinn viðbjóður að horfa upp á einhvern helvítis Guardian láta geggjaðan eldfjallakverúlant, túrlega próflausan og vitlausan, spá Grindjánum, þessum elskulega og góða þjóðflokki, hryllilegustu náttúrhamförum, eldi, eimyrju, sprengingum og eitri, sem drepið allt kvikt á norðurhveli jarðar. Ef einhver töggur væri innra með utanríkisráðherra okkar væri hann nú þegar búinn að mótamæla þessum fjarstæðukennda æsifréttaþvættingi kröftuglega og reka breska sendiherrann úr landi með allt sitt hafurtask. En nei, utanríkisráðherrann liggur undir teppi heima hjá sér smjattar á snakki með humarsbraggði og þambar rótáfengt hvítvín með. Það er víst best að reikna ekki með nokkrum sköpuðum hlut úr átt utanríkisráðherra, enda væri slíkt ofur heimskulegt. En Grindjána verður vonandi hefnt þó síðar verði og það grimmilega.

Reykjanesskagi að vakna eftir margra alda dvala