Niður með öryrkja, aldraða, veika og vitlausa

Ekki þarf lengur vitnanna við; Bjarniben ætlar af sínum alkunna rausnarskap að moka péníngum, seðlum og mynt, með skóflu ofan í vasa knæpueigenda. Nú bíðum vér einungis eftir að veslings dópsalarnir, sem farið hafa skelfilega út úr kóvíði nítján, komi með koppa sína og kirnur og biðji Bjarnaben náðarsamlegast að fylla ílátin af péníngaseðlum. Bjarniben tekur erindi þeirra ljúfmannlega og hlýtur að launum örugga Hymmnaríkisvist þá hann verður burtkallaður til enn æðri stafa.

Það sér hvur maður að ekki er boðlegt fyrir þá menn, sem af fórnfýsi og elju hafa selt áfengi ofan í hvurn sem vera vill að fara allt í einu á vonarvöl út af einni djöfulsins veirudrullu, og hverfa niður í forað fátæktar og ræfilsskapar. Þegar slíkur voði er yfirvofandi og allar bjargir bannaðar birtist frelsandi engill, gullsleginn, í líki Bjarnaben á vélskóflu og mokar auðæfum úr sameiginlegum sjóði landsmanna inn á kráargólf, knæpusprútturum til einlægrar gleði. En á hliðar línunni dansar litla Katrín, reigir sig og beygir og klappar saman lófum.

En meðan brennivíns- og bjórsalar kætast inni á búllum sínum hnipra litlu skítugu dópistarnir sig saman bak við ruslatunnur í sorptunnuportum því þeir eru glæpamenn á sakaskrá af því að réttvísin fann eiturlyfjaskammta á þeim. Með þessháttar hyski hefir Bjerniben aungva meðaumkun og því síður þjóðvegasveit dýralækna gömlu Framsóknarmaddömunnar. En knæpusprúttararnir skulu blífa, þeir skulu á föst fjárlög ríkisins því þeir eru í það minnsta jafn nauðsynlegir þjóðinni og heilbrigðiskerfið, lögreglan og almannatryggingakerfið öll til samans, já og rúmlega það. Upp með Mammón og Bacchus niður með öryrkja, aldraða, veika og vitlausa! Húrra húrra húrra!

Eiga sanngjarna kröfu um stuðning