Það fór þó ekki eins fyrir Þ.K. Reykfjörð og sendiherranum Gunnari Braga

Það er nú heldur seint að gípa fyrir afturendann þegar hroðinn er kominn í buxurnar. Það ætti telpa eins og Þ.K. Reykfjörð að vita og þá ekki síður lagskonur hennar skemmtanaóðar. En því miður hefir fyrrgreint grundvallaratrið farið fyrir ofan garð og neðan hjá stúlkunni og því er nú staðan eins og hún er, en afsögn og embættismissir yfirvofandi og ugglaust óhjákvæmilegur ef betur er að gáð.

Nú, myndatökur eru algengar þegar fólkið með myndavélina er búið að þamba í sig býsn af áfengi, görótta drykki sem gera það sljótt, vitlaust og bilað. Frú Ingveldi rak í rogastans þegar myndin af Þ.K. Reykfjörð og hinum gelgjunum bar fyrir augu hennar í morgun og hún gerði þegar í stað ráðstafanir, sem enn sér ekki fyrir endann á. Síðan er abelsínuguli vökvinn í glösum stúlknanna grunsamlegur svo ekki sé meira sagt og hefir orðið tilefni til ýmiskonar hugrenninga. Einhver sagði að þetta væri Trumparapiss vegna hins abelsínugula litar á gutlinu, en það er líklega tóm vitleysa og fíflaáróður. Hið sanna er að hinar gullnu veigar voru histingur úr handspritti, glyserínolíu og landabruggi og gaf feikna góða vímu, svo sem sjá má á myndinni sem aldrei hefði átt að taka.

Svo er rétt að taka með í reikninginn, að Þ.K. Reykfjörð hefir vafalaust smitast af Klausturherrunum og systur þeirra, sem öll eiga sæti á alþingi, og hún síðan smitað hinar stúlkurnar. Þó vonum við innilega, að ekki hafi farið fyrir Þ.K. Reykfjörð eins og Gunnari Braga sendiherra, en hann sagðist hafa fallið í blakkát og dauðans niðamyrkur eftir allt bænastaglið að Klaustri og komið hálfberrassaður heim. Á móti kemur, að hin alræmda Bára var hvurgi nær með upptökutæki sín og njósnaverkfæri þegar telpurnar litlu, Þ.K. Reykfjörð og vinkonur hennar létu gamminn geysa áfengum abelsínudrykkjum úr handspíritusi og gambra frá landabruggara í Grafavogi.

   

Hefðum ekki átt að taka myndina