Minnisblað hefir ekkert upp á sig, ráðherra étur það bara

Puff og piff, það hefir ekkert upp á sig að færa ráðherra minnisblað þar eð ráðherrann étur soleiðis pappírssnepla því ráðherrann er pappírsæta að mennt og upplagi. Ef vér mættum ráða sóttvarnarlækni heilt þá viljum við benda honum vinsamlegast á kaupa heldur minniskubb í ELKO og græða hann í höfuð ráðherra. Ennfremur, fyrst Ísland hefir eignast landamæri, þá væri ráð fá hinum atvinnulausu ferðaþjónustuaðíljum og þrælum þeirra enn atvinnulausari góð skotvopn og sprengjur til að verja hin nýfengnu landamæri. Austur á svörtum söndum gætu þeir skotið niður farfugla og soleiðis drasl sem situr um að bera kóvíð nítjánda inn í landið til að drepa oss.

En svo vér víkjum að léttari og skemmtilegri málefnum þá hefir nú um all-langt skeið legið í láginni að fá Gulla a. Þórðarson til að skipa í eini gusu þau Swabbó Sendiherra, Álfheiði Ingadóttur og Stenngrimm Johoð sendiherra Íslands í útlöndum og sjá þar með til þess að þau megi eyða ævikveldinu umvafin hlýju loftslagi, þjónum og góðum kokkum. Þetta er göfug hugsjón og alveg í samræmi við hinar sosialisku hugsjónir nefndra þremenninga.

Því miður kom upp alvarleg staða að heimili frú Ingveldar og Kolbeins síðastliðinn sunnudagsmorgun. Ásigkomulag Kolbeins var þennan morgun grafalvarlegt, heilsa hans sjúkleg og á honum hafði verið unnin svívirðing, hryðjuverk, ef ekki hermdarverk. Það er hræðilegt að til sé fólk sem fer með samferðarfólk sitt á þann hátt sem Kolbein mátti reyna. Ég veit ekki hvort það sé almennt forsvaranlegt að upplýsa um þá smán og þann glæp sem Kolbeinn varð fyrir; það er ekki víst að saklausir þegnar þessa lands hafi siðferðilega burði til að hlýða á þann lestur. En máske verður umræddur ósómi skráður og birtur síðar, en þangað til vil ég biðja lesendur að vera þolinmóða og draga djúpt andann þar til sagan verður sögð.  

Vinnur að minnisblaði fyrir ráðherra