Einn gamlinginn fékk kæsta sendingu frá Degi og borgarkokknum

Þá matbúa skal drullumall elligar drulluklístring ofan í hin ellimóðu skör fyrir Reykjavíkurborg skal þess vel gætt að matreiðslumeistarinn sé þægilega ölvaður við eldamaskínuna og slái öskunni af vindlingunum ofan í pottana, sem og að neftóbakið sem hrynur úr nösum hans fari sömu leið og askan. Þá er matreiðslumeistaranum heimilt að hrækja og snýta sér yfir plokkfiskinn og leika yfirleitt allar hugsanlegar listir við réttina, sem síðan eru færðir eldri borgurum í Reykjavík til átu.

Kokkalið Reykjavíkurborgar eldar og reiðir fram krásir sínar fyrir hönd Dags borgarstjóra, Holu-Hjalla, Lívíjar Magnínudóttur, Píratagelgjunnar og Bartósécks Thorgerðarkatrínarsonar og firmans 7 hægri og sjálfrar Reykjavíkurborgar. Það kemur svo í hlut hinna afgömlu og sjóndöpru elliskúnka að slæða gromsinu úr kokkhúsum Dags ofan í sig og liggja síðan hérum bil dauðir á eftir í marga daga, en þá rísa þeir annað hvort upp á riðandi afturlappirnar, sveittir og steiktir til höfuðsins, eða líkkistusmiðurinn er kallaður til með málband sitt, blað og blýant.

Í Norðurbrún fékk einn gamlinginn sendingu frá Degi og borgarkokknum, sem innhélt einhvern kæstan ófögnuð sem þefjaði mun líkar fullmeltri fæðu en ferskri og dýrlegri krás. Sá gamli fór að paufast við að slafra þessum hroða í sig með skeið og hafði örlitla undanrennuglætu út á; hann komst niður í miðjan rétt, en þá leið hann út af og var kominn með öldrunargéðsjúkdóm þegar betur var að gáð. Í Suðurbrún féllu tvær gamlar sambýliskonur frá eftir að hafa neytt einhvurs hrærings, með grænleiti slikju yfir, úr eldhúsi borgarstjóra. Gömlu konurnar vóru báðar komnar yfir tírætt og höfðu gjörst elskhugar og kærustur áður en þessháttar var fundið upp af kvenfólki á Íslandi. Nú er af sú tíð er misindismenn brytjuðu mat og suðu ofan í togarakarla og sjóara á vertíðarbátum; slíkir eldasveinar hurfu oftar en ekki á landleið, vóru annaðhvort leiddir aftur fyrir rórhús og slakað aftur af línurennunni eða þá þeir voru gripnir við næturgöngu á hlandhúsið og þeim mismunað út fyrir borðstokkinn fyrir aftan afturhlerann. Í dag fá slíkir böðlar, stríðskokkar og eiturbrasarar, að vaða uppi fyrir hönd kjósenda í Reykjavík að ,,matreiða" ógn og skelfingu ofan í gamalt og slitið fólk sem hyggst eyða ævikvöldinu í hopp og hí og góðan mat og dýr vín. Nei, þá væri skynsamlegra fyrir hinar aldurhnignu heiðurspersónur að leita uppi sorptunnur og kanna hvort þar sé ekki ætan bita að finna í stað þess að leggja sér ófögnuðu borgarinnar sér til munns.

 

„Könnumst ekki við að bera hann svona fram“

Athugasemdir

[Ómar Geirsson, 8.9.2020 kl. 07:28]

Hvað getur maður sagt??

Þjóðfélagsrýni af hæstu gæðum.

Takk fyrir mig.

Kveðja að austan.