Nauðsynleg nafnbreyting á Gímsvötnum í vændum

Vissu þið, greyin mín, að nú er í undirbúningi á Alþingi Íslendinga að breyta nafni Grímsvatna í Stenngrimsvötn til heiðurs forseta Alþingis, hinum guðdómlega Stenngrimi Johoð Sikkússyni? Nei, það vissuð þið ekki, enda ekki við því að búast að sauðsvartur almúginn hafi hugmyndaflug til að láta sér detta slíka fásinnu í hug. En meðan helstu kólfar og sleggjur Sjálfstæðisflokksins hafa skemmtan af að spila með Stenngrím og hans Flokkseigendur og undanrennukjúklinga þá má búast við uppákomum af þessu tagi, því Stenngrimur Johoð er hégómagjarn fram úr hófi og heldur að fyrrgreindar nafnbætur á vötnum undir klakahjúpi Vatnajölkuls verði honum til frægðar og framdráttar.

Einhverju sinni settu þau hjón, frú Ingveldur og Kolbeinn, upp hundakofa á lóð sinni, þókt aungvann ættu þau hundinn. Þetta hús nefndu þau Snataból, en eftir að þau fóru að láta Brynjar Vonulykt sofa þar úr sér eiturvímurnar og óeðlið var farið að kalla hundakofann Brynjarsból. Vondalyktin hélt auðvitað að þessi nafnbreyting væri honum til álitsauka með þjóðinni, en því nú aldeilis öfugt farið. Og einn morguninn kom Máría Borgargagn að manni sínum, Indriða Handreði, buxnalausum í hundakofanum með Vondulyktinni og þókti henni sem var liggja ljóst fyrir hvað þeir hefðu verið að aðhafast. En þar eð Borgargagnið er umburðarlynd kona og frjálshuga í betra lagi, þá sagði hún um þennan atburð, að þeim Brynjari og Indriða væri ekki ofgott að toga soldið í typpið á hvorum öðrum, svo fremi þeir gættu þess að verða ekki óléttir af þessu tosi.

Hitt má svo vera annað mál að gos í Stenngrimsvötnum kunni að leiða til þess að fluglæti og flugfélög leggist við Atlandshaf og í Evrópu. Það væri, sem maður kallar, farsæl lausn á svívirðilega mengandi atvinnugrein. Forfeður okkar, landflótta Norðmenn og Bretar, flæktust út og austur um Atlandshafið á dulitlum spýtubátum með einu segli og náðu landi hvar sem þeir vildu, meira að segja á Grænlandi og í Amríku. Ég held þessum déskotans fludólgum nútímans væri hollt ferðast til og frá landinu á trillubátum og tunnuflekum, en láta okkur hin í friði fyrir græðgishugsjónum þeirra og heimsendaspám.  

Eldgos gæti haft gífurleg áhrif á efnahaginn