Vinsæll leikur vitfirringa á vitfirringahælinu

Er ekki nóg fyrir þessa Klaustursteggi að drekka sig vitlausa í brennivíni svo þeir fari nú ekki að heimta heróín ofaní allan sorann? Það má vera að þeir Klaustrungar hafi á sínum snærum klikkaðar kérlíngarklessur og brúklega skrokka til deyfa í heróíni, en í soleiðis tilfellum er rétt að benda þeim á að senda umrædd númer til sérfræðilæknis. Og hvað ætli gangi að kérlíngarklessunum og skrokkunum þeirra til heróín þurfi til að ná óþægindum þeirra niður? Máske gigt, eða einhver annar erfiður og hættulegur sjúkdómur?

Á vitfirringahælinu ríkir oftar en ekki sérlega frjálslyndur og lýðræðislegur andi. Sem dæmi um það er rétt að upplýsa, að strax eftir að Bára birti myndböndin af bænalátum þeirra Miðjunga í Klaustri, fór heimilismenn á vitfirringahælinu strax að setja upp leikþætti, byggða á samræðum og bænalestri Sigmundar Davíðs og húskarla hans og þessari einu griðkonu hans hið örlagaríka kvöld. Einn vitfirringurinn vildi endilega fá að vera gamla Framsóknarmaddaman og var það látið eftir honum. Annar vitfirringur, sérlega galinn og hlálegur, heimtaði að leika Sigmund Davíð og fór í grýlubúning til að líkjast fyrirmyndinni sem mest. En þegar Framsóknarmaddaman tók til við að hýða Sigmund, en það var ekki skráð í upprunalega handritið, skárust vaktmennirnir í leikinn og lokuðu þá inni í stubbakompunni svo þeir gætu samið frið í ró og næði.

Því er ekki að leyna, að á vitfirringahælinu eru líka menn með gríðarlega leiklistarhæfileika. Einn tók að sér hlutverk Beggó munks og annar fór í gervi skrokks, sem passaði svona líka asskoti vel við hann Beggó. Sagt er að senan, sem þessi frábæru vitfirringar settu upp, hafi slegið í gegn, en henni verður ekki lýst hér, því hér er hvorki staður né stund fyrir forboðið fræðsluefni í klámi. Síðan hafa vitfirringarnir margoft leikið Klausturleikinn í ýmsum tilbrigðum, nema hvað forstöðukonan hefir bannað þeim alfarið að leika skrokkskaflann og hóta að berja vitfirringana í klessu ef þeir ekki hlýddu. Því hafa þeir gripið til þess óyndisúrræðis að taka leikinn um Beggó og skrokkinn og leika hann að næturþeli, þegar forstöðukérlíngin liggur afvelta og sofandi heima hjá sér. Og fyrir stuttu bættist nýr vitfirringur í hóp hinna sem fyrir vóru á hælinu, en sá nagli hafði prumpað út af skefjalausri heróínnautn. Sá er sagður Miðjúngur, mikil vexti, óhreinn, illa þefjaður og óhóflega lúsugur.  

Spyr um heróín á Íslandi