Útfararorð síra Baldvins yfir bersyndugum þorpara

Þegar hann gekk í Sjálfstæðisflokkinn var teningunum kastað og ekki aftur snúið upp úr því. Frá og með þeim degi gekk hann hnarreistur hinn breiða veg sem liggur til glötunar. Já, þeir sem leiðast inn á glæpabrautina finna fyrir því hve sú leið er rennislétt og örugg og hve miklu hún skilar í aðra hönd. Svo tekur við holóttur slóði með hættulegum beygjum, blindhæðum og loks sigling inn í svartaþoku með tilheyrandi hafvillum. Þegar þar er komið er fátt annað eftir en að heyra hurðina að fangaklefanum glymja að hælum sér.

Sá aumi bróðir vor, er hér liggur milli fjögurra fjala, nýtti sína hérvistardaga við leik á markaðstorgi græðginnar þar sem aunginn vinnur annað en eilífa brennisteinsvist hjá Djöflinum í Helvíti. Og þókt freistast sé til að hafa yfir honum Guðs orð að leiðarlokum, þá koma þau ekki í veg fyrir hin óhjákvæmilegu örlög; Djöfullinn hefir nú þegar haft sálu hins burtsofnaða bróður með sér til Helvítis og pínslirnar eru þegar hafnar af fullri einurð,- því í Helvíti svíkjast undirdjöflar og púkar ekki undan merkjum þá böðulsstarf með kvalaöskrum og óhljóðum eru í boði. Í þessa djöfullegu gjá hefir vor fyrrum bróðir og viðhlægjandi hafnað og upp úr henni á hann ekki afturkvæmt.

Ekki stendur til, vinir mínir, að husla þann dauða, sem hér liggur, í kirkjugarði. Það er af og frá. Þann raft drögum vér út á víðavang og urðum hann þar innan um skrokka af hrossum, hundum og tilberum og leyfum foglum himins að kukka þar vild sína oná og allt um kring. Og að þessu sögðu fel ég Fjandanum formlega þann ólánsgrip, er vér geymum í kassa þessum fyrir framan oss, og megi allar vondar vættir hrína á ódáminn um aldur og eilífð. Fjarlægið svo þennan bannfærða fjanda frá augliti mínu og Drottins Allsherjar.

Neitaði sök en játaði svo – 343 milljóna sekt