Nú fór herra G. Zógga alveg með sig og verður að segja sig til skógar

Hvort er betra að farsóttin skilji eftir ,,ákveðin sár" eða ,,óákveðin sár"? Þessu verður hagspekingurinn atarna að svara elligar veður hann dæmdur ómerkur og ekki í húsum hæfur og allra síst kirkjugræfur. Karlkjökrið getur svo sem reynt að gjöra bragarbót, en vér getum lofað honum strax, að þesskonar tilfæringar munu allar fara í handaskolum hjá honum og út um læri og maga alla virka daga. Þetta er alveg eins og þegar vitfirringur hleypur út í kviksyndi og situr þar fastur, en fólkið stendur á bakkanum og hlær að honum.

Eftir þetta vindspark herra G. Zógga er honum nauðugur einn kostur, sem sé að segja sig til skógar, gjörast skógargangsmaður og fara huldu höfði með fjöld óvina á hælunum. Gott ráð væri hjá herra G. Zógga, að fela sig upp til hlíða fram yfir jól og slást svo í hóp jólasveinanna, þegar þeir ráfa til sín, og gjörast jólasveinn. Grýla mun eflaust vígja gemlinginn formlega til jólasveins upp úr áramótunum og láta hann sofa hjá sér fram yfir þorra. Eftir það mun herra G. Zógga hlotnast það ótrúlega lán að fá, eins og aðrir nýjólasveinar, að klappa og kyssa Jólakettinum og liggja hjá honum á nóttinni.

Það er náttúrulega sorglegra en tárum taki að verða vitni að enn einu óráðsfálminu hjá hagfræðilærðum greyjum. Það er ekki nóg að tileinka sér gáfumanntal um ,,péníngastefnunefnd" og aðra fordild í þeim dúr, ef sá er brúkar þessháttar hjal kann ekki muninn á ,,ákveðnu" og ,,óákveðnu". Af heimskupörum af því tagi leiðir ekkert annað en ógæfa á hæsta stigi. Það er því best fyrir hr. Zógga að gyrða sig undir eins og í brók og drífa sig út og láta hríðina geyma sig þar til hann kemst með jólasveinum upp í óbyggðir.

Farsóttin mun skilja eftir „ákveðin sár“