Og brátt mun bankaeign vor af þjófsvöldum þynnast

Hann er svo sem sá labbakútur sem við var búist, ekkert nýtt þar á ferðinni. Hann áttar sig ekki einusinni á að eigendur ríkisbankanna eru eflaust langflestir á því að eiga þá áfram. Menn sem eru eins mikið úti að aka og ráðsmaður gömlu Framsóknar eru hreinlega hættulegir samfélaginu. Enn skuggalegra er þó, að Katrín vesalingur Jakobsdóttir er bara algjörlega þeirrar skoðunar að rétt sé að leyfa Sjálfstæðisflokknum að selja og vinavæða ríkisbankana, en því hafði aunginn sem kastaði atkvæði sínu á VG og Katrínu búist við.

Eiginlega er varla hægt að kalla afstöðu Katrínar og Stenngrims Johoðs í bankasölumálum annað en glæp, eða að minnsta kosti svæsin svik og aumingjaskap. Með þessu klunnalega útspili eiga þessi hjú ekki annað skilið en að þeim og flokknum þeirra verði sópað út úr poletik á Íslandi og lengst út í hafsauga. Hvernig aumingjaliðinu í VG líður eftir að hafa svikið kjósendur sína og hagað sér eins og rakin fífl gagnvart þeim er erfitt á ímynda sér. En það eiga ólánsskepnur og svíðingar sameiginlegt, að vera siðferðilega brengluð, siðvillt og ágjörn fyrir sig og sína í þrengstu merkingu þeirra orða.

Þetta mun svo allt enda illa og hlálega hjá ráðsmannsgripnum í Framsóknarfjósinu og undirförulu svikurunum sem stálu VG. Það er óhjákvæmilegt. Sjálfvirka réttlætislögmál alheimsins mun sjá vendilega um það áður en upp verður staðið. Það muna flestir hvernig fór fyrir Júdasi aumingjanum svorna: Sjá hér hvað illan enda ótryggð og svikin fá. Júdasar líkar lenda leiksbróður sínum hjá. Andskotinn illskuflár enn hefur snöru snúna snögglega þeim til búna, sem fara með fals og dár. 

Stjórnarandstaðan átti sig ekki á stöðunni