Þá líður að því að svallbælið Ásmundarsalur verði afmáður

Og á meðan krataeðlisslápar freta með pístólum og rifflum út um glugga í Sóltúni leggur blessuð lögreglumannasveitin lokahönd rannsókn á glæpsamlegu drykkjusamkvæmi í svokölluðum Ásmundarsal, en sá salur ku nefndur eftir Ásmundi nokkrum ökufanti. Nú, laust eftir hádegi sást til ferðar vígbúinnar lögreglusveitar undir stjórn Hálfdáns Varðstjóra fyrir utan fjármálaráðuneytið. Er það trú vitna, að nú verði menn Varðstjórans látnir færa fjármálaráðherra í bönd og flytja hann upp á Hólmsheiði til betrunar.

Það er nú svo. Þá er næsta víst, að húsið Ásmundarsalur verði afmáð með öllu af yfirborði jarðar, þó ekki væri til annars en að koma í veg fyrir að þar verði framdir fleiri ölvunarglæpir á drepsóttaröld. Á þessum síðustu og langverstu tímum virðist eins og þjóðin sé hrokkin upp af standinum og sé sigld inn í óeirðir og ýmsar illar gjörðir. Tíðkast og um þessar mundir endalaus nótt hinna löngu, ryðguðu hnífa í poletiknni, og líður nú vart sá dagur að ekki birtist ófagrar fregnir af poletískum tilræðum, því aunginn er annars bróðir í poletískum leik og krataeðlislegum ryskingum.

En aftur að svallbælinu Ásmundarsal, sem brátt fer undir loftpressunar og því næst undir græna torfu. Það er náttúrulega öldungis ófært á hættulegum drepsóttartímum, að kalla til fólk, sem veikt er fyrir víni, á einn stað og hella það útúrfullt. Við slíkar aðstæður eykst smithætta svo um muna, svo sem dæmin sanna. Eitt sinn gekk hræðileg pest í Reykjavík hverrar einkenni voru hár hiti, viðstöðulaus niðurgangur, uppköst, óráð og óhugnanlegur talsmáti. Um þær mundir héldu frú Ingveldur og Kolbeinn helgarsamkvæmi, í blóra við tilmæli sóttvarnarlæknis. Í samkvæmið kom maður nokkur, ekki ókunnur þessum samkvæmum, sem sé Indriði Handreður, þá sambýlismaður og síðar eiginmaður Máríu nokkurrar Borgargagns. Síðustu klukkustundirnar fyrir samkvæmið hafði Handreðurinn haldið sig í skuggalegu lastabæli í Þingholtunum. En þar mun hann hafa smitast af víðkunnri léttúðardrós. Þessi heimsókn Handreðsins varð svo til þess að allir í helgarsamkvæmi frú Ingveldar tóku veikina og var það vægast sagt ófrýnileg verkun með hryllilegu orðbragði, óþefjan og óráðshjali sem vakti ugg í brjóstum manna og kvenna. Já. Og ekki orð um það meir ...

Rannsókn á Ásmundarsalsmáli lokið