Gjörast nú fórnarlambamiðin þéttsetin

Nú skal róið á fórnarlambamiðin og staðið þar meðan stætt er. Það er svo sem ekki nýtt að hlaupatíkur krataeðlisins bregði sér í fórnarlambsgervið og jarmi fram grátstöfum sínum. Í dag larfast Dagur Eggertsson fram á sviðið og lýsir með grátanda tári hvað hann brenni fyrir Reykjavík og málefnum hennar. Naumast nokkur maður í Reykjavík kannast þó við meintan bruna, sem Dagurinn skælir yfir, því þeim bruna fylgir að minnsta kosti hvorki hiti né reykur, sem eru þó ófrávíkjanleg einkenni elds og bruna.

Á hitt ber að líta, að Dagur og lítilmótlega krataeðlishjörðin hans hafa lagt þunga áherslu á ósmekklegheit, skemmdarverk í Kvosinni og gamla miðbænum, dekur við braskaralýð og hatur á Reykjavíkurflugvelli. Þetta er allnokkur stefnuskrá hjá ekki háfleygari fuglum og dapurlegt að þeir skuli hafa fengið einhverskonar umboð frá kjósendum í Reykjavík til að stunda iðju sína svo til stórhörmunga horfi.

Svo kemur allt í einu upp úr dúrnum að einhver vanheil manneskja hefir verið að dunda sig við að skjóta á glugga í húsum stjórnmálaflokkar þegar enginn er við og nú síðast finnast byssukúlur í bílhurð borgarstjórans Dags og þá er að sjálfsögðu bara sett umsvifalaust í fórnarlambsgírinn og allt gefið í botn. Og skýringin á skothríðinni virðist augljós af hálfu krataeðlisgáfnaljósanna: Það er helvítið hún Vigdís Hauks sem stendur fyrir lygaáróðrinum og hatrinu og á Degi og stjórnmálaflokkunum sem hefir æst geðsjúkling svo upp að hann hefir tekið til við að hlaupa um með byssu að næturþeli og skjóta á flokkakontóra og bifreið borgarstjóra. Og í þokkabót hefir illfyglið Vigdís fegið kaupsýslumanninn Bolla með sér í lið til herja á aumingja Daginn, krataeðlissöfnuðinn og flugvallarhatarana. Þriflegt er atarna og mikil vonskan í veröldinni. Við sem heima sitjum í vanmætti og ráðaleysi getum ekkert gert annað en að vona að ekki bresti á skotbardagi í sölum Ráðhúss Reykjavíkur millum Dags Bé og hennar Vigdísar, sem augljóslega er í hlutverki vondu stjúpunnar í ævintýrinu um Dag og krataeðlið í Reykjavík. Soleiðis bardagi með pístólum gæti endað með ósköpum.

Erfiðar tilfinningar, óöryggi og álag