Hún hefir auðvitað verið mjög utangátta í kóvíðsferlinu

Katrín, sögð forsætisráðherra, hefir auðvitað verið mjög utangátta í öllu kóvíðsferlinu frá upphafi. Helst hefir hún þó sveiflast með freka og gráðuga draslinu, sem alla daga öskrar eins og viðþolslaus naut á afléttingu sóttvarna. Það þarf varla að fara í grafgötur með að Katrín Jakobsdóttir er að minnsta kosti orðin eins hægrisinnuð og Bjarniben, frú Andersen og Stjáni Júlíusson. Í samhygð hennar með þeim freku og gráðugu í kóvíðsmálunum endurspeglast bjarmi af ómenguðum trumpisma. Hafi einhver samt sem áður enn efasemdir um að hægrisótt Katrínar sé raunveruleg, þá skal þeim hinum sama bent á myndir af henni með glugghrossum stríðsfélagsins NATO.

Það er ekki lengra síðan en síðastliðið föstudagskveld, að frú Inga Sæland tók tók dómsmálahnátuna í ríkisstjórn Katrínar á kné sér í Ríkissjónvarpinu og hýddi hana stórhýðingu fyrir afglapahátt og þjónustuþægni við hina freku og gráðugu, en þeirri stuttu eru að vísu þessháttar veikleikar eðlislægir. Hnátunni varð það á í sjónvarpsviðtalinu við frú Sæland og reyna að brúka kjaft og því fór sem fór. Og þó Katrín segi í dag, ,,að full ástæða sé að taka stöðuna í kóvíðnum alvarlega, er slíkt hræsnishjal með öllu marklaust, því í fyrramálið er eins víst að forsætisráðherra verði farin að vinna á laun fyrir þá freku og ríku í að slaka á sóttvarnartakmörkunum með einhverjum skítugum bellibrögðum, sem venjulegu fólki og alþýðu manna er andstyggð.

Nú er ekkert sem heitir fyrir íslensku þjóðina annað en að láta sverfa til stáls gegn gjörvallri stjórnmálastéttinni og geri sér þann greiða að reka hana af höndum sér. Í augnablikinu eru einungis tveir stjórnmálaflokkar sem eru á vetur setjandi, Flokkur fólksins og Sósíalistaflokkur Íslands. Flokkur fólksins þarf að vísu að losa sig við ódráttinn Magnús Þór Hafsteinsson af fóðrum til að verða kosningarhæfur og Gunnari Smára liggur lífið við að vanda sig við val á framboðslista Sósíalistaflokksins fyrir kosningarnar, því að fjöld lukkuriddara og loddara sækjast eftir, með flærðarbrosi á vör, að komast þar í efstu sæti og með öllu óvíst að Smárinn sjái við þeim rumpulýð.  

Full ástæða til að taka stöðuna alvarlega