Endasleppt orðuhjakk forseta snobbýlýðsins

Enn á ný vagar forseti efrimillistéttarinnar og yfirstéttarinnar fram á gólfið á Bessastöður og nælir orðu framan á bringuna á nokkrum vindþurrkuðum liðleskjum, sem ekkert hafa gert annað en að stunda sinn þurrpumpuskap. Þetta þykir kjánum auðvaldsþjóðskipulagsins ósköp fínt og er víst ekki laust við að sumt af þessu skraufþurra tepruliði nái að kreista fram nokkra illþefjandi dropa hlands í buxurnar um leið og forsetadindillinn fer um þau höndum.

Í sambandi við þessa orðuíþróttahátíð snobblýðsins, þá erum vér ekki frá því, að skömminni skárra væri forsetinn hengdi krossa á stórmenni á borð við Þorstein Má útgerðarhöld, Ólaf Ólafsson útvegsbónda, Sigurð Hakkara, og Ása Ökumann í stað þess að eyða púðri á háskólaþurrkaðar geldær og holtaþokusauði, sem liggja feitir garði hjá. Eins væri hugulsamt af elítunni að senda forseta sinn með nokkra krossa á bakinu út um víðan völl til að reka niður í jörðina til sæmdar burtsofnuðum löndum vorum.

Vér sjáum fyrir oss hvar forsetinn eigrar út í mýri, með broddborgarastóð og burgeisa álengdar, og heiðra Björn Haraldsson frá Öxl fyrir óeigingjarna frumkvöðlastarfsemi; einnig mundi forsetinn heiðra Gretti, Glám og Þórólf Bægifót fyrir þeirra afrek; og hið efrimillistéttarlega kvenkyn mundi fá sína krossa á Móhúsa-Skottu, Grýlu gömlu og Ráðskonuna á Holtavörðuheiðinni. Með slíkum embættisverkum teljum vér að forsetamyndin aðalsins gerði þá að minnsta kosti eitthvað rétt.   

14 Íslendingar sæmdir fálkaorðunni

Athugasemdir

[Ingólfur Sigurðsson, 17.6.2021 kl. 16:43]

Vel mælt Jóhannes. Orðurnar eru ætlaðar til þess að sýna og sanna að nýju fötin keisarans séu nú til þrátt fyrir allt, þrátt fyrir að erfitt sé að grilla í þau.

Svona er þetta með hámenninguna nú til dags. Hún er loftið eitt. Það sem Laxness skrifaði af metnaði gerði hann í bláfátækt. 

Megas orti:"Djöfullinn er í Dagsbrún nú", 1977. Þá var umtalað að Gvendur jaki hefði gengið auðvaldinu á hönd og Dagsbrún, þegar verkafólkið fékk ekki nægilegar kjarabætur að margra mati. Sólveig Anna, dóttir Jóns Múla ætlar ekki að verða eins.

Hvað má þá segja um VG núna? Hefur hún ekki selt sálu sína?

[Jóhannes Ragnarsson, 17.6.2021 kl. 18:17]

Við vonum auðvitað að dóttir Jón Múla gangi ekki auðvaldinu á hönd og ekki þori ég að fullyrða að Gvendur jaki hafi nokkru sinni gert slíkt. Reyndar var Guðmundur einhver besti og mesti verkalýðsforingi sem við höfum átt og Sólveig Anna á langt í land með að komast með tærnar sem hann hafði hælana. 

VG er algjörlega ónýtur flokkur, sem aðeins á eftir að lognast út af. Honum verður ekki bjargað, þó svo að hann sé að mælast með 12-14% í skoðanakönnunum um þessar mundir. Það má vera að fólkið sem enn er í VG breyti fyrirbærinu sínu formlega í tiltölulega hæg-hægrisinnaðan, borgaralegan létt-græningjaflokk, en það væri viringarvert, því hugur þessa fólks stendur ekki til vinstri, allrasíst pólitíkur sem byggir á sósíalisma og stéttabaráttu.