Óáran og ku-ku í Miðfótungastóðinu að Klaustri

Djöfuls óáran er þetta hjá Miðfótungastóðinu í Klaustrinu. Eftir daga víns og rósa, fullra kaleika og bænasöngs um ,,sætar stelpur, kerlingarklessu, húrrandi klikkaðu ku-ku, osfrv." er komin nótt hinna löngu hnífa, hrímkalt haust með sláturtíð og kaldri rigningu. Nú þegar liggja þrír bræður af Klaustri í valnum; sálaðir á síðu lágu, og upprisa þeim til handa hvergi sjáanleg.

Og þó. Gonnsó Braggi fær innan tíðar sendiherrastöðuna sem Bjarniben lofaði honum og Sigmundur Davíð er víst búinn að skila ærslabelgjunum af Klaustri, Ólávi Ísleifs og Karli Gauta, aftur til Ingu Sæland, sem tók hinum töpuðu sonum tveim höndum og háttaði þá ofan í rúm og lét Mánga Þór upp í til þeirra. Þetta er nú bara ekki svo slæmt. Alls ekki svo slæmt. Þó er samt djöfullegt fyrir Karl Gauta að lúta í gras fyrir ástkærum frænda Guðmundar Brynjólfssonar rithöfundar í Þollákshöfn. Það er eiginleg algerð smán fyrir jafn stóran Klausturgölt og Karl.

En óstand er þetta á Sigmundi, sem er í óðaönn að fémíníséra Miðfótungaflokkinn, því þar eru grimmar kérlíngar farnar að vaða uppi eins og fólskar Grýlur sem aungvu eira. Brátt neyta þær og færis og pota Sigmundi ofan í pokann sinn og þá mun fuðra undir pottinum fram á nótt og Grýlurnar verða feitar og slefandi. Sennilega væri best að leggja Klaustrið og Miðfótungana niður og fela þá Íhaldinu elligar gömlu Framsóknarmaddömunni til afnota við smá viðvik. 

Karl Gauti ekki á lista Miðflokks í Suðurkjördæmi