Ruslakista gömlu sósíalistunum til háðungar

Það er engu líkara en umskiptingurinn og lukkuriddarinn Gunsismári og hálfvitlausa klíkan kringum hann hafi komist að því fyrir sína parta að sósíalismi væri subbuleg ruslakista sem tilvalið væri að kasta í hvaða hroða sem er. Þessu ömurlega liði virðist þykja það hin besta skemmtun, að hæðast að umhverfi sínu með því að setja upp framboðslista í nafni sósíalisma þéttskipaða af öfgafémínístum, endurnýttum lukkuriddurum og illa þefjandi krataeðlisslepjungum. Trúlega finnst Gunsasmára og þeim hálfvitlausu í klíkunni þetta tilvalin leið til að hæðast að gömlu sósíalistunum á Íslandi, Einari og Brynjólfi, Eðvarði og Guðmundi J. með því að stja fram afkáralega lista undirmálskrataslepjunga og öfgafullra efrimillistéttarfémínísta. Svona saurmettaðar aðfarir bilaðra apakatta í 101 Reykjavík í nafni sósíalisma fara auðvitað fyrir brjóstið á okkur sem erum raunverulegir vinstrisósíalistar, en við þessu er lítið að gera, annað en að vekja athygli á og upplýsa fólk um hverskonar hörmungar leikrit er þarna í boði sótsvarta íhaldsins Gunnarssmára, sem aldrei hefir verið hægt að treysta fyrir næsta húshorn.

Ég og fleiri munum vel þegar Smárinn og hin gölnu endemi hans settu flokkinn með sósíalistanfnbótinni á laggirnar með gífurlegu tali um verkalýð og verkalýðshreyfingu og hvílík nauðsyn það væri fyrir vinnulúið verkafólk að eiga sinn eigin stjórnmálaflokk, því aðrir stjórnmálaflokkar vildu ekkert af þessum gleymda hópi vita, hópi sem þó telur nokkra tugi þúsunda verkafólks. Jújú, það mátti svo sem taka undir þetta verkalýðshjal út af fyrir sig, en andskoti voru þó raddir þessara nýsosialista holróma strax í upphafi, vantrúverðugar og lukkuriddaralegar og þær voru líka fljótar að þagna. Enda hefur komið á daginn að meintur sósíalistaflokkur Gunnarssmára er enn einn fémínístaflokkurinn, að mestu skipaður háfvitlausum öfgafémínístum og lukkuriddurum úr 101 Reykjavík og hefði þó einhver haldið að nóg væri að þessháttar skítabixi fyrir.

Nú er mála sannast, að fémínísminn er býsna kraftmikið ópíum fyrir fólkið og hefir borgarastéttin náð að úða þessari ólyfjan af röggsemi yfir vinstri væng íslenskra stórnmála með þeim áhrifaríku afleiðingum að hann er nánast alveg úr leik. Að sama skapi á fémínísminn enga samleið eða skyldleika við sósíalismann, ekki fremur en olía og vatn. Í tilfelli Gunnarssmára og hans klíku, upphófu núorðnir frambjóðendur, Katrín Baldurs, Máría listamaður og fleiri andlegir öreigar upp söng um einhvern óskiljanlegan andskota, sem þær kalla ,,sósíalískan fémínísma", ,,sosialfémínísma", eða eitthvað í þá áttina, og þær geta með engu móti skilgreint eða útkýrt; þær hafa heldur ekki ennþá dottið niður neina trúverðuga lygi um mun á þessum sosifémínísma sínum og venjulegum efrimillistéttarfémínísma, enda er hann víst ekki fyrir hendi. Nei, Gunsismári og aðrir lukkuriddarar og loddarar: Til að verða sósíalisti er ekki nóg að bölva Sjálfstæðisflokknum og Framsókn opinberlega og eftir kúnstarinnar reglum og gráta krókódílatárum yfir verkalýð, sem er fyrir ykkur eins og óskiljanlegur og fjarlægur þjóðflokkur út við endamörk eilífðariannar. Hrokafullar og húmorslausar fémí-frenjur af báðum kynjum, með hjartað hægrmegin og óanægju með hlutskipti sitt í lífinu, munu aldrei geta stofnað sósíalistaflokk, hvernig sem þau fara að.    

Katrín leiðir sósíalista í Reykjavík suður