Skipsfélagarnir drukku áfengi úr stígvélum sínum í vertíðarlok og það fór sem fór

Svipað fór þeim skipsfélögunum á vertíðarbátum í dentíð og þessum dárum sem supu vín úr skónum sínum. Á loka daginn helltu sjóararnir áfengi í stígvélin sín, sem voru klofbússur, og drukku. Þeir lágu allir dauðir upp úr miðnætti, helbláir í framan eins og sjálfur Sathan hefði kyrkt þá með eigin hendi. Það þarf varla að fara í neinar grafgötur með örlög þremenninganna er supu þann görótta táfýludrukk úr gönguþrúgum sínum eftir skemmtiskokkið um Ísland.

Atburðurinn með félaganna vertíðarbátnum var fólki á staðnum lengi minnisstæður. Fyrst sló ugg og óhug að bæjarbúum, síðan ofsahræðslu þegar sýnt þókti og sannað, að bölvaðir drykkjuraftarnir væru farnir að ganga aftur, hver á eftir öðrum, uns öll skipshöfnin vóð ljóslifandi í draugslífi sínu um plássið og gjörði margan óskunda. Upp úr miðnætti höfðust konur ekki við vegna kynferislegar áreytni drauganna og hlupu berrassaðar eða klæðlitlar út á götur. Nokkra heimilisfeður börðu afturgöngurnar nær til ólífis og sóknarprestinn ráku þær fáklæddan upp úr rúminu um miðja nótt og eltu hann fram og aftur um þorpið fram á morgun, en þá var hann fullgenginn af göflunum og fluttur í fangelsið og þaðan í böndum suður til Reykjavíkur.

Þegar þessi gamalgróni og myndarlegi fiskibær var að niðurlotum kominn vegna reimleika og flestir íbúarnir flúnir var loks leitað til síra Baldvins og hann beðinn ásjár. Jú, síra Baldvin tók sér ferð millum landshluta og kom í draugabælið undir nótt í lok ágústmánaðar, en þá höfðu reimleikarnir geisað í þrjá mánuði. Síra Baldvin, sá andans risi, og bænheiti kennimaður, hófst þegar handa og kvað draugafansinn niður á innan við klukkustund með brauki, bramli, neistaflugi og háreysti. Kom hann öllum draugunum fyrir í bátnum sem þeir höfðu verið á vertíðinni, leysti svo landfestar hans, ræsti vélini og snöri bátnum til hafs og lét hann sigla einan síns liðs þá stefnu er er hvergi nemur við land fyrr en hinum megin á jarðkringlunni. Hefir síðan ekki spurst til skips né drauga.

Drukku freyðivín úr skónum eftir gönguna