Sérhver er það nú miss-skilningurinn atarna

Það var þó naumast miss-skilningurinn og miss-tökkin það. Það er fátt sem íhaldseignunum dettur ekki í hug í dag. Og þetta segir kérlíngi í Hafnarfirði, sem þó er nýlega búin að koma sér upp skóflu haka, gröfu og fullan sekk af dínamíti. En þar sem upp um hana komst áður en henni og íhaldinu hennar tókst að rífa og tæta og sprengja heilu húsaraðirnar í loft upp fyrir Reykjavíkur Dag og Borgarlínuna, þá heitir fyrirætlunin miss-skilningur og miss-tökk og annað álíka trúlegt. Það sem fólki dettur í hug að láta út úr sér! Jahérnahér.

Svo var það bæjarstjórafuglinn sem gripinn var fyrir óeðli og barinn eins og hundur svo spangólið í honum heyrðist langar leiðir. Það dugði nú ekki mikið. Daginn eftir lagði hann fullt af péníngum bæjarbúa inn á reikning flokksins síns. Það var kallað ,,framlag til dvalarheimilis aldraðra" í bókhaldi bæjarins. Daginn þar á eftir úthlutaði hann vini sínum og flokksbróður eftirsóttu verkefni án þess að spyrja kóng eða prest. Að vísu voru aðalgúbbarnir í heimaflokknum sammála úthlutuninni, enda eru þeir náskyldir þeim er verkið fékk. 

Já, þeir eru gamansamsamir í tiltektum bæjarstjórarnir, ekki vantar það. En gamansamastur er þó Reykjavíkur-Dagur, hann bókstaflega veður í bröndurum og spaugi. Af einskæru gríni og galsa henti hann múlímíllionum í aflóga braggaskratta úti í Nauthólsvík til þess eins að mannvitsbrekkan Vígdís Haukks hefði nú eitthvað til að rífast í eins og grimm hæna. Þannig sköpuðust margar ánægjustundir fyrir borgarfulltrúa, sem höfðu yndi af vargaganginum í kérlíngarhexinu. En auðvitað voru þetta allt miss-tökk og meinlegur miss-skilningur. Og nú hefir ekkisins Miðflokkurinn meira að segja yfirgefið aumingja Vígdísi Haukks, gefist upp á henni og skilið hana eftir eins og tóma flösku á víðavangi sem einhverjir óreiðustampar hafa kastað frá sér eftir að súrt innihaldið var búið.   

Einn stór misskilningur