Hálfdán Varðstjóri lét til skarar skríða við Bjarnar L. Leðurpung í dag

Í dag lét Hálfdán Varðstjóri til skarar skríða gegn íbúum að Oddgerðarbraut 15 í Garðabæ, en þeir hafa orð á sér fyrir mannvonsku af ýmsu tagi, kynáttaða siðvillu og rakinn óumhverfisvænan sóðaskap. Varð af nokkur slagur í millum Hálfdáns og þeirra er fyrir voru í íbúðinni. Einkum var húsráðandinn, Bjarnar Ljómi Leðurpungur, erfiður viðfangs og kastaði skít upp úr salerninu í Varðstjórann, en það athæfi varð Bjarnari Ljóma næstum að bana, því þegar Hálfdán hafði höndur á manninum voru það aungvar gælur sem hann veitti kauða. Með öðrum orðum: Háfdán Varðstjóri kreisti helvítið svo hranalega og bunan stóð bæði upp úr honum og aftan úr honum ásamt skyldugum eiturgufum og viðbjóði.

Um nokkurt skeið hefir Bjarnar L. Leðurpungur og hans vinir legið undir grun um svo andstyggilegt athæfi í mörgum myndum, að því verður vart lýst með orðum. Í íbúðinni að Oddgerðarbraut hafa sem sé verið haldin námskeið í kvenhatri, einnig námskeið í svokallaðri lostaðir kynjunarfræði. Þá hefir Leðurpungurinn og hans fólk stundað þar afhommanir, að eigin sögn með góðum árangri. Nú síðast héldu þau hópefli um frelsun blóðmera og frelsun óbólusettra. Þegar þar var komið ákvað Hálfdán Varðstjóri að nú væri nóg komið og tjáði undirmönnum sínum að næst á dagskrá hjá Bjarnari Leðurpungi væri að þjálfa upp fólk til kennsluréttinda í blóðskömm.

Þá þykir og athugunarvert, að áður nefndur Bjarnar Ljómi Leðurpungur hafi oft sést í helgarsamkvæmum frú Ingveldar og Kolbeins og hafi hann þá gjarnan setið við hlið ráðherra og stórforstjóra við þau tækifæri. Hann er sagður hafa lagst með Máríu Borgargagni frammi í vaskahúsi, en Indriði Handreður eiginmaður Borgargagnsins og Brynjar Vondalykt komið að og tekið Bjarnar millum sín og farið með hann á salernið. Á salerninu stungu þeir höfði Bjarnar ofan í klósettskálina og sturtuðu nokkrum sinnum,- á eftir gáfu þeir honum inn uppsölumeðal, sem virkaði svo vel að Bjarnar sá stjörnur og heyrði dynki og sprengingar og gekk hér um bil af vitinu, þó varla væri nokkru viti fyrir að fara. Það er því ekki að undra að Hálfdáni Varðstjóra hafi ofboðið framkoma Bjarnars.

Einn var hlaupinn í Laugar