Bítar vill endilega hefja géníral kjarnorkuárás og bölvaðan Rússann

Ekki spyr maður að helvítis Rússanum. Nú er hann búinn að gjöra innrás í Úkraínu og skjóra þrjá. Já, drengir mínir, það er ekki lengi gert og nú hefir þurft að kalla út kistusmið og útfararstjóra í yfirvinnu. Nú er að sjá hvort einhver dugur er í honum Bítari í Bandaríkjunum, ástaföður svokallaðra ,,vinstrimanna" á Íslandi, hvort hann hefnir ekki hinna föllnu Úkraínumanna með géníral kjarnorkuvopnaárás á Pútín og hans hyski. Hann er nefnilega talinn kræfur karl hann Bítar og vel elliær og géðvondur.

Enn er oss í fersku minni þegar stríð braust út millum Grindjána og Keflvíkinga. Það var voðaleg uppákoma. Aunginn man lengur út af hverju þetta stríð var háð, en mannslætt var það og öllum vopnum beitt. Grindjánar höfðu stolið grunsamlegum járnhulstri með einhverju í. Þessi hlutur vó á fjórðahundrað kíló og þurfti nokkuð kröftuga fallbyssu til að koma honum á loft. En Grindjánar létu örlítinn mótbyr ekki hindra sig, enda var heiður þeirra að veði og þeir skutu hulstrinu upp í heiðríkjuna og fyrirhuguð endastöð þess ráðhúsið Keflavík.

En hið ókennilega vopn náði aldrei lendingu í Keflavík, sem betur fer mundi einhver segja. Hinsvegar hafnaði það fyrir einskæra slysni á flugvéla- og birgðaskýli amríska stríðshersins á Kaflavíkurflugvelli og sprakk þar með ægilegum gný. Fljótlega kom í ljós að það hafði verið kjarnorkusprengja sem Grindjánar höfðu skotið á loft með þessum afleiðingum. Ekki er að því að spurja, að eyðileggingin var geigvænleg og mannfall ótrúlega mikið. En af því að búið var að harðbanna Könum að vera með kjarnorkusprengur á Íslandi var málið þaggað niður og Grindjánar og Keflvíkingar neyddir til að semja um vopnahlé, sem enn stendur hvað sem verður.

Þrír látnir eftir árásir í Úkraínu í dag