Frægur fyrirlestur um meydóm og meydómsrof rifjaður upp

Það þókti á sínum tíma afar djörf ákvörðun af hálfu frú Ingveldar að ríða á vaðið og flytja fyrirlestur sinn ,,Hvers virði er meydómurinn" á aðalfundi félags Sjálfstæðisflokksmanna í Garðabæ. Á meðan frú Ingveldur fræddi fullt hús Sjálfstæðismanna um um meydóm og meydómsrof fyrr og nú steinþögðu fundargestir, utan hvað einstöku þungar stunur gusu við og við upp úr einum og einum búk, þær báru allar keim af frygðarstunum, auk þess nokkur langdregin og blautleg prump, sem voru eigendum þeirra til lítils sóma.

Í fyrirlestri sínum drap frú Ingveldur ótímabæra kynvillu, sem virkaði á fólk eins og það hefði gleypt steinsteypta gangstéttarhellu; einnig rakti hún hlægilegan meydómsmisst Máríu Borgargagns, sem varð þess valdandi að Máría varð hreinlega hórnum að bráð og hlaut þau örlög að verða brókarsóttargimbur, kjaftatífa og trunta. Þess ber að geta, að frú Ingveldur hafði staðið Kolbein eiginmann sinn að verki, kveldið fyrir fyrirlesturinn, í óleyfilegum ástarlífsmökum með Borgargagninu undi borði úti í bílskúr. Það kveld sló frú Ingveldur bæði eiginmann sinn og Borgargagnið í rot.

Hinsvegar var það niðurstaða fyrirlestrar frú Ingveldar, að í nútíma- frjálsu lýðræðissamfélagi væri meydómurinn einskis virði og aðeins til trafala. Karlmönnum bæri þó skylda til að sniðganga hórinn eins og drepsóttarplágu og halda árunni hreinni og leggja sig fram um að halda krumlum sínum og öllum útlimum frá kvennærbuxum og því sem innan við slíka flík kann að leynast. Ef þeir gerðu það ekki væri hætt við að þeir fengju óorðið ,,nærbuxnafémínísti" á sig og þeim óþrifnaði væri þeim um megn að þrífa af sér. Það væri því mikið í húfi fyrir karlmenn í Sjálfstæðisflokknum í Garðabæ.

Að missa meydóminn