Og særingamenn og miðlar voru keyptir til að vekja hann upp

Sennilega verður að grípa til afar róttækra ráðstafana varðandi þessa ,,Íslensku ópéru" og vinda bráðan bug að endanlegu uppgjöri á öllu því klandri. Um dívur þessarar ópéru var eitt sinn orkt og það ekki fyrir svo ýkja löngu síðan:

Og konur ungar sungu
uns brestur kom í tungu
og lungun í þeim sprungu.

Ég man hvað allir hlógu af innilegri illgirni þegar þegar þetta ljóð var flutt að dívunum og ópérustjóra viðstöddum. Það er því ekki nema von að fagfélag ópérusöngvara krefjist þess ópérustjóranum sé eytt og ópérupéníngarnir frá ríkinu sendir til hymmna.

Það er svo mikil óstjórn og spilling hjá ,,Íslensku ópérunni", að ópérustjórinn og stjórn ópérunnar létu sér sæma að ráða Garðar Hólm ópérusaungvara að ,,Íslenski ópérunni, en það kostaði sameiginlegt átak nokkurra særingamanna og miðla að vekja Garðar upp úr gröf sinni og fínstilla raddböndin í kverkum hans.

En það er af Garðari Hólm ópérusaungvara að frétta, að hann tók upp þráðinn sem frá var horfið á dögum Gúðmúndsensbúðar og heimtaði að búa um borð í herskipi fyrir utan Engey eða í Stjórnarráðshúsinu. Síðan hefir hann falið sig á fjóslofti uppi í Mosfellsdal með ólögráða stelpugálum að sunnan, sem hann tók með sér af götunni.

Það er óskandi að vinafélag ópérunnar taki ópérustjórann höndum og færi hann upp á fjósloftið Garðari Hólm ópérusöngvara til skemmtunar. Eflaust mundu stelpugálurnar fagna þeirri fjölgun á loftinu.

Nú ópéran liggur í leðjunni dauð,
og lifnar víst aldrei til baka, 
og bíum og bíum og blaka - allt á köldum klaka.
(Þá aunginn fær lengur að borða brauð
af börnunum taka þeir klæðin rauð -
en stórviðir bresta og braka.)
,,En það er til einn tónn og hann er hreinn".

Vilja stöðva fjárveitingar til Íslensku óperunnar