Krataeðli samfylkingarjafningsins tekur kipp við Kvikubankastuð

Nú ætla ,,jafnaðarmennirnir" á Íslandi að gjöra sér formenni úr heldur en ekki háborgaralegri og framagjarnri glimmerdömu, sem aukinheldur er rétt nýskriðin út úr Kvikubanka auðvaldsins, þar sem hún gjörði einn hrifnæman díl í eigin þágu, það var sko jafnaðarmennska á hástigi. Vér munum ekki eftir jafn leiftrandi jafnaðarmennsku á síðustu áratugum, ef frá eru skilin bægslagangur Sighvats Björgvinssonar þegar hann barði af offorsi kostnaðarvitundina inn í heimska hausa sjúklinga á upphafsdögum virkrar nýfrjálshyggju á Íslandi og glæsilegrar ferðar Ingibjargar Sólrúnar um alla heima og geima með Gjeir Haaardý, rétt fyrir Hrun, til að skrökva að heimsbyggðinni að bankakerfi og efnahagur Íslands væru sérlega hraustir einstaklingar til sálar og líkama; nokkrum dögum eftir heimkomu þeirra voru bæði bankakerfið og efnahagurinn steindauð, bankakerfið lá eins og dauð belja úti á víðavangi en efnahagurinn flogin á vængjum auðvalds og kapítalisma til hymmna og situr þar við hægri hönd Mammóns almáttugs.

Það má náttúruega búast við miklum vængjaslætti, lýðskrumi og ruglandi innan Samfylkingarinnar kjölfar þess að Kvikuprinsessan verður formenni þeirrar flokksleysu sem Samfylkingarhrófið er. En jafnaðarmannaflokkur verður Samfylkingin aldrei, ekki fremur en Alþýðuflokkurinn sálugi, því innan Samfylkingarinnar eru aungvir jafnaðarmenn, aðeins skaðmenntaðir uppskafningar, lukkuriddarar og andlega veikluð snobbmenni. Hinsvegar er Samfylkingin ágætt skólabókardæmi um um yfirborðskenndan og bragðlausan nýfrjálshyggjuflokk ruglaðra velunnara kapítalismans. Allt væri þetta ósköp hlægilegt í bjánaskap sínum og krataeðli, ef þessum endemum væri ekki alvara í að ljúga því upp í opið geðið á kjósendum, að þau séu betur fallin til að framkvæma kapítalismann, auðvaldsstefnuna og nýfrjálshyggjuna en kapítalistarnir sjálfir, en það bendir nefnilega eindregið til þess að þetta séu fífl.

Nú, Kvikuprinsessan jafningsmannanna er borubrött, enda einhverjir giljagaurar með poletiskar hugsjónir í skötulíki búnir að telja henni trú um að tilgangsleysi Samfylkingarinnar muni þjóta í hæstu hæðir ef hún verður formenni hins frámunalega einkennilega safnaðar krataeðlisins. Þeir vita það hinir burtkosnu leppalúðar á hliðarlínu Samfylkingarinnar, að fíflunum skal á foraðið etja, spila þau út í kviksyndið þar sem þau verða að Kvikubankasteingervingum á mettíma. En gijagaurum og leppalúðum Samfylkingarinnar, sem enginn vil sjá eða heyra, munar ekki um að láta reynslulaus glimmerbörn, em bundið fyrir bæði augu, kasta sér út í tóma sundlaug.    

 

 

 

Nýtir sumarið í að „íhuga alvarlega“ formannsframboð