Gegnsósa hrunsveskja rekin með skömm úr péníngabúllu

Þá eru þeir búnir, helvítis fantarnir, að reka Katrínu Júll. Þeir tóku hreinlega í skottið á henni í morgun um leið og hún mætti í vinnuna og sveifluðu henni út á götu. Ég segi það satt, sjónarvottar sögðu að hún hefði svifið í loftinu eins og sleggja í sleggjukasti á ólympísku leikunum. Hún lenti á nefinu og það varð flatt. Svona fer fyrir ístöðulausum kvinnum, sem hafa smitast af krataeðlissjúkdómnum og náð að grénja sig inn á gafl hjá auðvaldinu.

Að sönnu er K. Júll löngu marínéruð í gegn af péníngaóþverra eftir að hafa legi í auðvaldslút í sex ár eftir að hafa náð þeim stórmerka áfanga á poletiska sviðinu að hafa orðið hrunsveskja í Hrunstjórn Ingibjargar Sólrúnar og Gjeirs Haaadý. Nú hefir hún sem sé gefist upp á rólunum eins og Grýla gamla, formóðir hennar, og er það vel því auðvitað er skammarlegt að K. Júll að hafa tekið pénínga fyrir starf sem er ekkert starf og má hún því eyða næstu árum í að skammast sín fyrir péníngaleg afrek á liðnum árum.

Það kemur og fyrir í fréttinni af tímabærum brottrekstri Katrínar Júll, að svokallað starf hennar verði auglýst von bráðar laust til umsóknar. Það fyrirkomulag er alveg öfugt við hvernig furðufuglinn L. Alfredós viðhafði er hún réði fjósakonu úr súrheysgryfju gömlu Framsóknarmaddömunnar sem þjóðminjavörð. Hið einkennilegasta við þá dularfullu ráðningu er að aldrei hefir Framsóknarmaddaman, Framsóknarflokkurinn og íbúar Framsóknarfjóssins hafi minnsta áhuga fyrir fornminjum og enn síður þjóðminjum; það eina sem það fólk hefir áhuga á er spilling og að komast yfir pénínga á fyrirhafnarlítinn og vafasaman hátt. Sagt er að helsta afrek súrheysgryfjukérlíngarinnar, sem L. Alfredós hefir nú troðið upp á landsmenn sem þjóðminjavörð, er að hafa afgreitt sígarettur og gotterí í Söluturni varnarliðseigna við lítinn orðstír. Ætli þessi hirðskáld gömlu Framsóknarmaddömunnar séu alltaf augafull þegar þau eru að ráð vini og vandamenn í embætti hjá ríkinu?  

Katrín hættir hjá SFF