Hátíð í bæ - Stórhátíð í bæ ...

Í dag er hátíð í bæ. Á þessum óræða vormorgni streyma fulltrúar heimsvaldasinna til Reykjavíkur á einkaþotunum sínum, blóðugir upp að öxlum og með höfuðin full af stríðsæsingum og óþolinmæði eftir að ná að útvíkka völd vestræns kapítalisma og nýlendukúgunar í heiminum. Hér heima á Íslandi höfum vér komið oss upp fríðum flokki stríðsóðra telpna með blóð á tönnunum og ráðherrastóla undir rassinum, sem eru þess albúnar að bíta karlpunginn Pútín á háls og rífa hann á hol.

En mest verður þó um dýrðir þegar stríðshetjan Selenskí ríður í hlað eins og sperrtur kókaínkarl úr illa gerðri áróðursmynd frá Hollívúdd. Þegar sá piltur lendir munu hormónarnir fara að ólga svo um munar í telpunum okkar og gamlir skúnkar með hernaðarblæti fá pínu fyrir neðan nafla. Svo verður Selenskí kysstur og kjassaður vel og lengi hátt og lágt af tilheyrandi fítónskrafti af þeim guðdómlega anda, sem hinum glæsilegu fulltrúum gömlu nýlenduveldanna og taglhnýtingum þeirra er gefinn. ,,Já, þeir setjast að borðum og svelgja reyktan lax, soga upp í nefnið og bölva Karli Marx".

Svo verður Selenskí leystur út með góðum gjöfum, færanlegu sjúkrahúsi, eldflaugum og vítisvélum. Karín Jakkó og frú Reykfjörð Gylfadóttir munu með ódulinni hnjáliðamýkt færa Selenskíkarlinum ferðasjúkrahúsið frá íslensku þjóðinni, svo hann geti nú læknað dátana sem ljóti karlinn hefir skotið niður. Æ, hvað það verður hugnæmt að sjá. Ó, hve sælt og indælt það er, á meðan (hann reytir fjaðrirnar af sér). Svo mega þær fara fjandans til bara, allt þegar búið er. 

 

Selenskí ávarpar leiðtogafundinn