Allt kýs þetta fólk svo burgeisaflokkinn, nema Kolbeinn

Það er bæði heimskulegt og óuppbyggilegt að eltast við fjasið í toppfígúrum burgeisaflokksins um útlendinga, því sá munnsöfnuður er fjarska ógeðugur og stundum illa hatursþrunginn og í ætt við óráðshjal vitgrannra óreglumanna. Vér skulum heldur ræða lauslega um síðustu stórafrek Hálfdáns Varðstjóra, en þau eru sum þeirrar gerðar að við liggur að vart sé hægt að leggja trúnað á annað eins. Til dæmis herma traustar fregnir, að Hálfdáni Varðstjóra hafi verið sigað á hóp dökkra útlendinga, sem höfðu að sjálfsögðu ekki roð við Hálfdáni og lágu allir valnum á svipstundu. Á eftir fékk Hálfdán að taka einstakling, að eigin vali, fastann og hafa hann á brott með sér í lögreglustöðina og loka hann þar inni yfir nóttþjón og láta þorparann sæta verðugri yfirheyrslu.

En ekki eru allar ferðir til fjár og það mátt Hálfdán Varðstjóri reyna á eigin skinni í vor. Hann fór í útkall að kveldi til og hafði með sér unglögregluþjón. Þegar komið var á áfangastað tók frú Ingveldur þar á móti Hálfdáni og sló hann þegar í stað niður og unglögregluþjóninn líka, og þar með fram hefndum, en Hálfdán hafði leikið Kolbein eiginmann hennar grátt í vikunni þar á undan, meðal annars kastað honum berum og með blóðnasir út af lögreglustöðinni og látið hann ganga þannig heim í útsynningshraglanda. Einnig lenti Varðsjórinn í óhugnanlegu kynferðisáreiti af hálfu náunga frá embætti Ríxlögreglustjóra. Sem betur fer er umræddur náungi nú þegar kominn undir græna torfu og sóleyjar og fíflar farin vaxa á leiði hans.

En hví greiddi frú Ingveldur Hálfdáni Varðstjóra þetta roknahögg á ranann? Jú, honum hafði orðið á þarna á vettvangi að segja við frú Ingveldi að það væri ,,djöfuls súrheysgryfjulykt" af henni. Þvíumlíkt klám lætur frú Ingveldur einfaldlega ekki bjóða sér, enda las hún strax hugrenningar Varðstjórans og þær voru miður fagrar og því reiddi hún til höggs. Reyndar fór unglögregluþjónninn mun verr út úr þessari orrustu en Varðstjórinn, en svo hamslaus var frú Ingveldur af reiði þetta augnablik að hún reif næstum því eyrun af þessum lánlausa unglingi. Margt gerist í hita leiksins og Kolbeinn Kolbeinsson, eiginmaður frú Ingveldar, náði taki á fótlegg hins einkennisklædda ungmennis og tókst að draga það með sér bak við hús, án þess að nokkur tæki eftir. En takið eftir því, strákar mínir, að allt kýs þetta fólk burgeisaflokkinn, nema Kolbeinn, hann kýs Framsókn.

 

 

Leggur fram lögregluframvarp á ný