Tilræði í Holti og poletískur flótti Rósu

- Ef þetta eru ekki Talíbanar, þá er það Pútín, sem reyndi að sprengja okkur aftur á steinöld, varð grandvörum Hafnfirðingi að orði þegar hann skreið kjökrandi undan rúminu eftir sprengjutilræðið mikla við Hafnarfjörð í dag. Því miður hafði sá grandvari Hafnfirðingur ekki á réttu að standa. Hins vegar var það sá armi óþokki Sélenskiyi sem sprengdi nifteindasprengju í jaðri Hvaleyrarholt, heimamönnum til vandlegrar áminningar. Næst skulu þeir fá atómsprengju í hausinn svo að kvarnirnar í þeim verði að dufti, sagði Sélénskiyi að lokinni sprengingu í dag og þandi út bringuna eins og villtur andarsteggur frá Kirjálahéraðinu.

Já, víst er það mikið sem á gengur á Íslandi í dag. Forsmekkurinn að móðuharðindum tuttugustu og fyrstu aldarinnar stendur nú yfir og brátt gjósa Askja, Hekla, Katla og Skjaldbreiður einhverjum hrottalegustu eldgosum sögunnar og gígarnir í Laka upphefja sama stef og þeir sungu þjóðinni á átjándu öld. Þá verður lífið skemmtilegt gamangaman hjá fréttamönnum og auðnuleysingjum. Og þegar þjóðin verður sama sem útaf dauð, aðeins dálítið hrafl eftir af henni, svona eins og tíu prósént, eða svo, þá, já þá, en fyrr ekki, verða Íslendingar loksins fluttir hreppaflutningi suður á Jótlandsheiðar og þeir látnir eiga sig þar.

En dularfyllst af öllu við sprenginguna á Hvaleyraholtinu er þó hin einkennilega staðreynd, að ekki skuli enn hafa náðst í bæjarstjóra Hafnarfjarðar, frú Rósu, vegna þessa voveiflega atburðar. Sóknarpresturinn í Hafnarfirði hefir þegar beðið alla heilaga, þar með talinn sjálfan Gwuð almáttgan, að láta það ekki hafa gerst, að Rósa hafi verið viðriðin sprenginguna. Það er allt annað er géðslegt að hafa bæjarstjóra, hvers nafn er nefnt í sambandi við slíkt tilræði.

Rósa,ljós í fjósi frítt,
í felur hljóp - já það er skítt.
Svo flengingar og hengingar, 
koma í kjölfar sprengingar.
Sú hegning er, í Holti ger,
sem hefir réttlætið inni í sér.
En sí og æ ég að því hlæ
er Rósa syngur ,,Til eru fræ".

Myndskeið: Reykur reis upp eftir sprenginguna