Siðferðissendiboði heimskra hægridólga stígur fram, sem aldrei skyldi verið hafa

Ja, nú þykir mér aldeilis týra í tittlingaborg! Er nú ekki nema hvítvínstelpa Sjálfstæðismannaforustunnar farin að reyna að siða annað fólk til? Sú er aldeilis góð. En stóru köllunum í Sjálfstæðisflokknum hennar þykir eflaust fyndið að láta hana hlaupa um með svona siðbótarkjaftæði, sem hún hefir engin efni á að taka sér í munn. Svo hlægja þeir sig alveg máttlausa eftir að hún er búin að freta úr sér dylgjum og ruglandi um Swandeesý aumingjann og VG, fyrir að hafa tekið fram fyrir hendurnar á frekum og heimskum hægridólgum, sem telja einhverja upphefð fyrir sig fólgna í því að murka lífið úr hvölum á heldur hryllilegan hátt. Já.

Hefði Swandeesý hins vegar leyft Stjána í Hvalnum að fara um miðin með eldi og hvalskutlum eftir að opinbert fagráð hafði komist að því að vinnubrögð Stjána við hvalveiðarnar væru fólskulegt dýraníð, þá hefði og væri meira en sjálfsagt að setja hana af, því ráðherra sem leggur blessun sína yfir sóðalegar aðfarir gegn dýrum viljum við auðvitað ekki hafa. Það var því í hæsta máta tilhlýðilegt af Swandeesý að leggja Stjána Lofts á kné sér og kaghýða hann frammi fyrir alþjóð.

Þar með höfum við það alveg á hreinu, að Swandeesý er út frá dýraverndarsjónamiðum hæf til gegna ráðherraembætti, en það Áslaug Arna ekki þar sem ekki verður annað séð en henni þyki ekkert athugavert við tilgangslausar hvalveiðar og þann níðingshátt sem þeim eru samfara. Þess vegna væri viturlegt fyrir Áslaugu Örnu að draga sig í hlé og halla sér heldur alfarið að hvítvínsdrukk, en á því sviði ku sérfræðigáfur hennar ljóma hvað skærast. 

„Ég hef borið traust til hennar“