Af vettvangi dagsins

Berlæra í brunagaddi
blessuð dúfan á hækjur settist.
Stéttina ákaft ofan í taddi,
út frá henni hroðinn slettist.
Í snatri rauk inn í ráðherrabílinn,
rösk og glaðbeitt hún tryllir lýðinn.

En hver er berserkurinn á Langholtveginum? Mjög sennilega er um einn af þessum óðu nýfrjálshyggjumönnum að ræða. Kannski var þetta forsetaframbjóðandi í virkri kosningabaráttu? Það er vel trúlegt; eitthvað verða þessi óskabörn þjóðarinnar leggja á sig til að ná augum og eyrum þjóðarinnar. Hver man ekki eftir bæjarstjórnaroddvitanum sem vóð fyrir kosningar milli húsa og hótaði kjósendum eldi; bar sig til við að berja heimilisfeður og gilja mæður barnanna ef það andskotaðist ekki til að kjósa hann og hans flokk á kjördag. Þetta gekk eftir og bæjarstjórnaroddvitinn fékk glimrandi kosningu og hélt embætti sínu með auknum meirihluta.

Nú tíðkast orðið hin stuttu pils innan ríkisstjórnarinnar, sem óvíst er að þungavigtarmenn stjórnarinnar fái staðist til lengdar. Það væri þriflegt afspurnar, svona útífrá, fyrir almennt stjórnarfar og siðferði í landinu, ef þinglið og ráðherrar færu í stórum stíl að klæða sig á lostafullan hátt í vinnunni. Það er ekki nema rétt á mörkunum að maður mundi trúa því ef forsetanefnan skerst ekki í þann ljóta leik og sviptir þingmenn stuttpilsum og g-strengjum áður en úr verðu ein allsherjar orgía.   

Gekk berserksgang á Langholtsvegi