Bysskubb krossfestur og verður að heilögum píslarvætti

Ósköp er gott til þess að vita, en þó um fram allt ljúft, að Aggnés kérlíng skuli ljúka sínum byskubbsdómi með því að gjöra sjálfa sig að píslarvætti og að bölvað kyrkjuþingið, skipað eintómum fræðimönnum og faríséum, hafi krossfest hana eins og hvurn annan þúfutittling upp á hlöðuvegg. Þetta er afar gott hjá Aggnési og stórt skref í þá átt að verða tekin í heilagra manna tölu og gjörð að dýrlíngi.

Þá kemur í ljós, þókt seint sé, að Aggnés gengur á Gvuðs vegum, - eða það segir hún að minnsta kosti sjálf. Þessu er síra Baldvin öldungis ósammála og segir að frú Aggnés hafi hingað til ráfað um merkingarlausa götuslóða, foruga og endasleppa. Fyrir sína parta bannfærði síra Baldvin frú Aggnési fyrir mörgum árum og rak hana burt með harðri hendi er hún af einhverjum álkuskap freistaði inngöngu í musteri hans. - Hér er hvárki staður né stund fyrir guðlast og eigi skuluð þér freista Andskotans, mælti síra Baldvin við þetta tækifæri og bauð meðhjálpurum sínum, kardínálum og organista að fjarlægja frú bysskubbinn með handafli frá kyrkjudyrunum.

Í framtíðinni, þegar framtíðarbörnin fara að tigna og tilbiðja helga dóma Aggnésar, svona eins og gömlu munkarnir féllu á kné frammi fyrir meintum þumalfingri Jóhannesar skírara, þá mun þau kveikja á kertum og gaula saltara og krossskólasálmana og anda að sér heilögum anda, sem munu eflaust umlykja þá rammheilögu dóma frú bysskubbs. En hvernig meðlimir kyrkjuþings fara að í framtíðinni eftir hina hispurslausu stórhýðingu frú Aggnésar um bakhluta þeirra svera og rjóða; þeir verða allstaðar afhrópaðir og börnin munu taka fyrir nefin sín ef þessir andstyggilegu meðlimmar verða á vegi þeirra. En nú ku vera kominn annar frú bysskubb, ekki síður drjúg með sig og drýldin en hin krossfesta Aggnés.

Skilar skömminni til kirkjuþings