Af skátafélagin Drenglyndið, Írisi, Beggó og Vondulyktinni

Þó farið sé að falla á Írisi Róbertsdóttur, samkvæmt dómsniðurstöðu hr. Beggó Ólasonar miðjúngs og klausturjúnkara, þá er kannski eitthvað til í því hjá henni að það sé ekkert að drengjunum. Vissulega fer það náttúrlega aðallega eftir því um hvaða drengi er að ræða. Ég held maður muni nú eftir drengstaulunum sem slógu hvað harðast um sig í Klaustrinu hér um árið með spaklegum ummælum þar sem áðurnefnd Íris, ásamt framsóknarkrötunni Albertínu og gömlu frú Sæland, voru teknar sérstaklega til upplýstrar umræðu.

Svo eru það aðrir drengir, sem hafa sona meira orð á sér fyrir ósæmilega framkomu og eitraða orðræðu. Þar er auðvitað átt við þorpara eins og Kolbein Kolbeinsson, Brynjar Vondulykt og Indriða Handreð. Sjáið bara helvítis kvikindið hann Kolbein; einlægt skal hann vera nær þegar spilling, ránskapur og kynferðisleg ólánsatvik eru framin. Þó tók útyfir margt annað hræðilegt, þegar Kolbeinn lét sig hafa að smita poletiskan andstæðing sinn af trans með bellibrögðum; hann mútaði sem sé vini sínu Gottfreði Gottfreðssyni læki til að lauma transi með flensusprautu í andstæðinginn. Afleiðing byrlunarinnar lét heldur ekki á sér standa: Poletiski andstæðingur Kolbeins varð samstundis freyðandi brjálaður og fór að halda því fram, hvar sem hann fór, að hann væri ekki lengur maður, ekki einusinni kona, heldur móskellótt smalatík.

Svo var það hið fræga skátafélag Drenglyndið, sem leið undir lok eftir glæpsamlega spillingarstarfsemi. Þeir hjá Drenglyndinu höfðu Brynjar Vondulykt sem foringja og leiðsögumann og undir hans stjórn frömdu piltarnir ódæðisverk, sem forhertusu brennuvargar, innbrotsþjófar og öfuguggar væru fullsæmdir af. Og á meðan barnaskólinn í Fellafirði stóð í björtu báli stóðu piltarnir í Drenglyndinu á aðaltorginu í næsta firði og sungu sálma undir stjórn hr, B. Vondulyktar. Skömmu síðar var Vondalyktin handtekin, sakaður um afvegaleiða ungmenni og spana þau upp í að leggja eld að skólabyggingu í eigu hins opinbera. En það leið ekki nema mánuður frá handtökunni að dómsvaldið lét þau boð út ganga að glæpamálið á höndur Brynjari Vondulykt og skátafélaginu Drenglyndið væri látið niður falla.

„Það er ekkert að drengjunum“