Vér skulum fagna bróður forseta vors og Thorsara

Vér skulum fagna.

Vér skulum og eigum að fagna því að forseti vor, Gwöðne Th. Jóhannesson hafi eignast bróður. Vér fögnum því einnig af öllu hjarta að Thorsararnir hafi endurheimt týnda soninn, hann situr nú til borðs með Gwöndi Andra Thorssyni og Björgólfi Thór fjármálamann, laxveiðimanni og bankamanni. Hins vegar vísa ég því algerla á bug að Múháméð Thor Jóhannesson sé eitthvað skyldur mér, hvað þá sonur minn; þeir sem ætla sér að hafa slíkt í flimtingum verða umsvifalaust kærðir til vararíkissaksóknara.

Vér skulum biðja: Miskunna þú bróður forseta og Thorsara og megi þeir éta gullalíkálfinn, sem faðir þeirra slagtaði vegna heimkomu hins glataða sonar, af bestu lyst þar til ekki verður tangur né tetur eftir af honum. Vér skulum og fyrirgefa bróður forseta vors og ríkisstjórnar og Thorsara syndir hans og yfirsjónir, ef einhverjar eru, svo sem vér og fyrirgefum vorum skuldunautum. Þarna er sannarlega vel að orði komist.

Hvað kennitöluflakkara varðar, þá hefir þeim verið fyrirgefið allt í áranna rás. Þeir eru bara eins og hverjir aðrir Björgólfar Thórar og Sigurðar Einarssynir. Það minnsta sem sauðsvartur almúginn, sem og ljósleitari heiðursverur, geta gert er að fyrirgefa athafnmönnum sínum kennitöluflökk og aðrar gripdeildir. Og hver man ekki eftir lögmanninum góða, vini valdsins á Íslandi, honum Róberti heitnum Árna, sem á einni nóttu breyttist í Robert Downey og endurheimti lögmannsréttindi sín. Sá var nú ekki Sýrlendingur eða Palestínumaður, heldur hreinræktaður Íslendingur og aríi. Vér fyrirgáfum honum syndir hans og endurreistum hann til borgaralegar virðingar að hákristilegum sið. Amen.

Túlkar að verið sé að gera gys að þjóðinni