Bráðlega segir sá íslenski af sér og leggur á stjórnlausan flótta - sem betur fer

Mikið væri óskandi að forsætisráðherra íslensku ríkisstjórnarinnar færi að dæmi Sjeiks Hasína í Bángladess, þ.e. að segja af sér og leggja á flótta og flýja land. Og það sem meira er: Það mundi enginn lifandi maður á Íslandi sjá eftir forsætisráðherranum, en margir mundu hlæja og gjöra óspart gys að flóttamanninum og óteljandi afglöpum hans. En það er víst orðið tímabært að styggð komi að stjórnmálahjörðinni á Íslandi og hún taki til fótanna.

Vissulega er samt flóttinn hafinn. Katrín lagði á flótta síðast liðinn vetur, flokkurinn sem hún hafði óverðskuldað atvinnu af er að drepast á líknardeildinni og Sjálfstæðismennirnir eru að verða örvita af hræðslu við að þeirra bíði innan skamms sömu örlög og Katrínarflokksins. Og ef til vill er óhjákvæmilegt hjá íslensku flokkaræxnunum að drepast hver af öðrum eins og mýs sem hafa etið yfir sig af rottueitri. Æ, farið hefir fé betra og Fjandinn hirði þá alla.

En svo vikið sé að alvarlegi málum, þá er víst komin upp alvarleg kynvilla í Framsóknarflokknum og það svo að þessi aldraði hlandmerarflokkur er undirlagður af þessum meinlega kvilla. Er skemmst frá að segja, að forusta flokksins, þingflokkur, flokkseigendur og trúnaðarmenn féllu allir sem einn á lyfjaprófi; mannskapurinn reyndist með allt of mikið af öfugum og neikvæðum hormónum í blóðinu, auk ýmiskonar bannaðra efna sem hafa á einhvern hátt komist inn í framsóknarmeralíkamana. Gamla Framsóknarmaddaman er löngu sýkt af öllum þeim óþverra sem í boði hefir verið í einu kapítalísku landi; hún hefir lengi legið í kör, drukkin í eiturlyfjakófi, svo mygluð og úldin að til hörmungar verður að telja. En nú er sem sé svo komið að Framsókn, sem lengi hefir verið opin í báða enda, veit ekki lengur hvers kyns hún er eftir gengdalaust víagraát og eitraðar hormónasprautur. 

Mótmælendur fagna afsögn og flótta