Krónprins uppmælingaraðalsins malar sinn kapítalíska hagvísindasálm

Betra væri fyrir Alþýðusambandið að hafa engan forseta en þennan krónprins uppmælingaraðalsins. Þessi kyndugi náungi, sem innanbúðarkerfi ASÍ tyllti upp sem forseta, er gróflega mikill markaðshyggjumaður, ugglaust hallur undir nýfrjálshyggju og annan péníngapervertismus. Að minnsta kosti hefur hann nákvæmlega engan áhuga á öðru en að viðhalda ríkjandi þjóðskipulagi og líklegur til að verja það með öllum tiltækum ráðum í félagi við Bjarnaben, kaupfélagsstjórann á Sauðárkróki og Eimreiðarelítuna, ef útlit væri fyrir að fólkið ætlaði sér að gjörbreyta eða hreinlega skipta um þjóðskipulag. Eða hvar var þessi vörpulegi krónprins uppmælingaraðalsins þegar lýðurinn skálmaði í uppreisnarhug niður á Austurvöll eftir Hrunið? Jú, hann lá í einu dauðahræðslulosti með Gylfa Arnbjörnssyni undir borði á Alþýðusambandskontórnum og grét. Nei, þeir félagarnir, svo kapítalískir í bak og fyrir sem þeir eru, voru sko ekki að berjast með alþýðu manna á Austurvelli og þar um kring í þá daga.

Nú kemur þessi hálfsokkni prammi fram á sjónarsviðið hjá Mogga gamla og talar í gáfumannastíl kapítalískra spjátrunga, um vexti, verðbólgur og kapítalískar hagfræðitölur eins og hann hafi meira vit á þessháttar vísindum en seðlabankastjóri og hans fólk í Seðlabankanum. Þessi framganga uppmælingarprammans jaðrar við að vera á pari við hinn háþróaða hagfræðimunnsöfnuð erindreka stóriðjufyrirtækjanna og stórauðvaldsins sem situr um þessar mundir í stóli formanns Starfsgreinsambandsins, sem áður hét Verkamannasamband Íslands.

Nei, það hefir ekki lagast hætishót ástandið á samtökum alþýðunnar síðustu ár, þó svo að um stund hafi litið út fyrir að það væri að birta til. Uppreisnin innan Alþýðusambandsins á haustdögum í hitteðfyrra var troðin niður í skítinn á einu augabragði af fölskum lukkuriddurum, lýðskrumurum og slepjulegum framsóknaríhöldum. Síðan hefir ástandið versnað hratt og því miður hvergi að sjá nokkra batavon. Í staðinn höfum við til sýnis, uppi á baki fátæks verkafólks, stríðalda prinsa, spjátrunga, lýðskrumara og varðhunda þjóðskipulagsins sem við búum við, sem hafa gert alþýðusamtökin að féþúfu fyrir sjálfa sig. 

Forseti ASÍ: „Þetta er verulegt áhyggjuefni“