Þingkvendi stráir söltum bitlingi í sár Brynjars með ófyrirsjánlegum afleiðingum

Nú er heldur skammt stórra högga millum hjá vini órum, Brynjari Níls. Fyrr í morgun var hann leiddur fyrir forseta Alþingis og látinn afhenda honum bréf upp á afsögn varaþingmennsku og skömmu síðar fær þingkvendi Sjálfstæðisflokksins þá flugu yfir höfuðið að nú sé rétti tíminn til að rétta að aumingja karlinum dálitla sárabót fyrir varaþingmannsmissinn með stjórnarbitlingi í Mannréttindastofnun. Þetta er afar fallega hugsað þingkvendinu, sem ku að öðru leyti vera formenni þingflokks Sjálfstæðisflokksins, sona upp á punt, er oss sagt. Það er ekki nóg með að Brynjari sé veitt djúpt holundarsár af vinum sínum og félögum í Flokknum, heldur þarf sérkennileg stúlkukind á framagosabraut endilega að strá salti í skurð karlsins með því að klína ofan í hann óviðeigandi mannréttindagamsi. Þessi aðför að einum valinkunnum sómamanni líkist því helst að grimmri búrtík væri arrað af handahófi að saklausum borgara á götu úti.

Hins ber þó að minnast í sambandi við bitlinginn góða í stjórn Mannréttindastofnunnar, að Brynjar er manna frægastur hér á landi fyrir ofboðslega óeigingjarna mannréttindabaráttu sína. Árum saman hefir hann ekki unnt sér hvíldar frá umfangsmiklum og fórnfúsum mannúðarkenjum og mannréttindastöfum, því ekkert má hann aumt sjá. Öll munum vér eftir Brynjari Níls í fylkingarbrjósti helstu bardagasveitarinnar fyrir réttindunum allra jaðarhópa, flóttamann, hælisleitenda, hinseginfólks, transara og skransara, leigenda, gjaldþrotamanna, sprautudjönkara, ræfla og róna. Og hver hefir öðrum fremur keyrt upp stemmninguna og fjörið í Gleðigöngunum en þessi nýútsprungni bitlingshafi í Mannréttindastofnun? Og ef til vill hlotnast Brynjari enn meiri frami áður en dagurinn er á enda, því frést hefir að nú vanti tilfinnanlega varamann í hundahreinsunarnefndina á Seltjarnarnesi, sem enn þann dag í dag er ,,lítið og lágt".

En vegir Mammóns og poletikurinnar eru órannsakanlegir. Þannig er flugan í höfði forkonu þingflokks Valhellinga, Mogga og Sjálfstæðisflokksins um kynlegan bitling til handa Brynjari aumingjanum, þókt hann sé allra góðra gjalda verður, það er segja Brynjar en ekki bitlingurinn, alveg framúrsakarandi illskiljanleg og umfram allt skammarleg og niðurdrepandi fyrir bitlingsþegann sjálfan, þegar öllu er á botninn hvolft. Það er nefnilega ekki nóg með að Brynjari hafi verið þröngvað til að segja af sér varaþingmennsku og leiddur með valdi af illum öflum fyrir forseta Alþingis og látinn afhenda þeim manni tárvott uppsagnarbréf. Hefir þetta lið ekkert leitt hugann að því hvernig þessi framkoma hefir á sálarlíf fórnarlambsins, lifur þess og skeifugörn? Það er andskotann ekki einleikið hvernig Sjálfstæðisflokkurinn fer með einstaklinga nú til dags og engin takmörk virðast fyrir hugmyndafluginu um hvernig best sé að skensa og pína náungann.

Brynjar líklega í stjórn Mannréttindastofnunar