Af óviðunadi afvegaleiðingu ungmenna

Aldrei hefir sagan orðið hliðholl þeim mönnum sem lagt hafa í vana sinn að afvegaleiða ungdóminn. Fyrst í stað kanna það að þykja töff og kúl hjá rígfullorðnum karlspena að hasla sé völl innan um rótlausra unglinga og spenna þá upp í gera sig að fíflum og jafnvel glapstigadrengjum. Nú, það er svo sem mála sannast að bölvað Íhaldið hefir öðrum fremur lagt sig í framkróka við að sækja sér efnivið í framtíðarkjósendur í hóp fólks á gelgjuskeiði og smala því eins og vankalömbum inn í Heimdall og SÚS, eða hvað þessi óbóbótafélög heita hjá Sjálfstæðisflokknum.

Sagan segir að í Lundúnum á þar síðustu öld hafi útsmoginn náungi að nafni Fagin laðað til sín félagslega illa stadda stráka og kennt þeim að stela og gert þá síðan út sér til góðrar framfærslu. Ekki þarf að taka fram að Fagin þessi var flokksbundinn í breska Sjálfstæðisflokknum, því það var hann svo sannarlega. Þetta endaði þó allt fremur leiðinlega hjá Fagin, því réttlætislögmál sjálfar náttúrunnar og guðdómsins gómaði litlu þjófabófana hans Fagins og kom þeim fyrir á unglingaheimilum eða hjá góðu fólki, sósíalísku að upplagi, en Fagin sjálfur var leiddur til gálgans. Reynt var eftir megni að láta karlinn iðrast áður en snaran fór að herðast að hálsinum á honum, en við það var ekki komandi og fór því hinn merki íhaldsmaður Fagin til Helvítis án allrar sáluhjálpar. 

Það er því ekki laust við að setji að manni nákaldan hroll að lesa fyrirsögn þar sem segir að ,,Bjarni reyni að höfða til unglinannanna. Og myndin af Fagin gamla kemur ósjálfrátt æðandi upp í hugann, jafn andskoti skuggaleg og þegar hana bar fyrst fyrir sjónir mínar um eða fyrir 1960 í bók Dickens um Ólíver Twist; en í henni voru nokkrar teikningar sem sýndu Fagin karl og bar sú mynd hæst þar sem Fagin er leiddur til að embættast í gálganum, steytandi hnefann framan í hneykslaðan lýðinn sem mættur var til að sjá hvort þessi alræmdi þrjótur mundi ekki örugglega vera hengdur. 

 

Bjarni reynir að höfða til unglinganna