Sú á nú eftir að fá sína sálumessu yfir sig eins og Birgitta mamma

Aldrei höfum vér orðið vör við að Píratar hafi einhverja sérstaka hugsjón, öðru nær. Aftur á móti hefur barnaleg sjálfhverfa og tómthúshyggja verið aðall Píratana og einhver óskiljanleg þörf þeirra fyrir að láta að því liggja að þeir séu ekki, enn sem komið er, eins spilltir og verstu skúrkar Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar, en það heitir að gera út á spillinguna og er brúkað í lýðskrumsskyni til atkvæðaveiða. Hins vegar finnst hvergi stafkrókur um að Píratar séu a nokkurn hátt siðsamari og siðvæddari en gamlir og gráir auðvaldsdraugar, sem hafa allt sitt leiðindalíf lifað á ránum, arðránum og auðlindaránum.

Þó má segja, að inn á milli hafa Píratar átt sína spretti, reyndar flesta kynlega en aðra blábjánalega fram úr hófi. Ber það náttúrlega hæst þegar þeir lóguðu móður sinni, Brýgýttu Jhónsdóttur, með köldu blóði á boðuðum Pírataflokksfundi. Eftir á sögðu þeir ástæðuna fyrir þessu sérstaka athæfi þeirra vera þá, að opinber aftaka Brýgýttu mömmu hefði fallið svo vel að grunnstefnu flokksins. Nú, það var víst einn lítill trítill með sítt skott, eða tagl, sem brá sér í hlutverk æðstaprests og böðuls við þetta tækifæri og hraunaði, drullað og grénjaði bölbænum yfir Brýgýttu, móður þeirra allra, með þeim óhjákvæmilegu afleiðingum að Brýgýtta sökk niður úr gólfinu, svona eins og kirkjan í Hruna forðum, og hefir ekki komið upp meir. Síðan hafa Píratar verið móðurlausir, - en um faðerni þeirra veit enginn, þar eð ekki nokkur lifandi sála af karlkyni hefir viljað gangast við þeim, sem skiljanlegt er.

Um önnur útspil Pírata, eins og snjómokstur í Reykjavík og sokka af sinn hvoru tagi, er ekki ástæða að fjölyrða um, því allt er það eitthvað svo trist og pervisalegt og lyktarþefjanin af þessu gumsi er eftir því. Nú síðast sigraði ung kona í prófkjöri hjá Pírötum, kona sem fyrir æskusakir, veit ekki einusinni hve veiðigjöldin á greifa útgerðarinnar eru há, og hún varð eins og tvöfaldur álfur út úr hó þegar alræmdur nýfrjálshyggju- og auðvaldspési á Mogganum spurði hana út í þetta. Síðan hefir þessi álfadans verið spilaður látlaust á Facebook og eflaust á fleiri stöðum Pírötum til háðungar. Ansi er maður nú hræddur um að blessuð telpan, svona fáfróð og framhleypin sem hún er, eigi aldeilis eftir að fá sína sálumessu á latínu síðar, þegar hin pingpongin og prumpudúkkurnar i Pírataflokknum verða búinn að fá bæði upp í háls og upp í kok af hinni ungu, framagjörnu konu, sem sló hr. Leví og öllum hinum stórmennum Pírata út í stórkostlegu prófkjöri. 

Verðum að keyra af stað á hugsjónunum