Það stóð tæpt með Díegó þegar hann fannst því pannan var komin á eldavélina

Mér er sagt að ekki hafi mátt tæpara standa með Díegó þegar hann fannst loksins eftir ævintýralega og hættulega leit. Í upphafi stóðu vonir til að garpurinn Grímur Grímsson leynilögreglumaður og frambjóðandi mundi finna Díegó á augnabliksstundu, en þær vonir döpruðust jafnhratt og þær kviknuðu, því Grímur Grímsson leynilögreglumaður og frambjóðandi fór þegar í stað villur vega í leit sinni og hafnaði af einhverjum ókunnum og óskiljanlegum ástæðum í slippnum í Keflavík þar sem hann ráfaði um lengi dags, fram og aftur, uns góðgjarnir menn fjarlægðu hann með valdi. 

Það var hins vegar hinn frægi leynilögregluköttur Hamlet af Eyrabakka sem þefaði frænda sinn, Díegó, uppi, og var fljótur að. Síðan var Hálfdán Varðstjóri kallaður til og hann braust ásamt mönnum sínum af afburða harðfengi inn í húsið þar sem Díegó lá í böndum. Mátti ekki tæpara standa, eins og fyrr sagði, að bjarga Díegó, því ræningjar hans voru í óðaönn að undirbúa að matreiða hann þegar að var komið. Pannan var komin á eldavélina, búið að kynda upp í ofninum og blanda kryddið og grænmetið sem átti að éta með Díegói þegar hann væri fullsteiktur.

Hálfdán Varðstjóri var fljótur að færa ræningjana í járn og skera böndin af Díegó og klappa honum með sterkri varstjórahendi sinni og kitla hann dulítið undir hökuna eins og smámey. Þetta kunni Díegó að meta og fór að ropa og mala af ánægju. Svo komu húsbændur Díegó á stöðina og sóktu hann og Hálfdán Varðstjóri yfirheyrði þau til að komast að því hvort óhætt væri að fela þeim Díegó á höndur. Yfirheyrslan tók fljótt af og lauk með því Hálfdán Varðstjóri rak sinamikinn hnefann upp að trýninu á húsbændum Díegós og tilkynnti þeim, að ef þeim yrði eitthvað á með Díegó mundi hann sjálfur taka til sinna ráða og færa þau í hendur ræningjunum, sem fengju sjálfdæmi um hvað þeir vildu gera við þau. En pannan bíður enn á eldavélinni, ofninn er heitur sem fyrr og kryddið og grænmetið er tilbúið á borðinu.

Diegó er fundinn