Jóhannes Ragnarsson

1.12.2024 | 13:00

Fræðifúskarinn hr. Bergmann hefir talað

Alltaf er stjórnmála,,fræði"fúskarinn Bergmann að með sína föstu ruglandi til afvegaleiðingar í þá átt að leiða oss fyrir sjónir að hvítt sé svart og svart sé að minnstakosti grátt. Nú talar fræðijöfurinn um ,,jarðskjálfta í íslenskum stjórnmálum," eins og ekkert minna en bylting sé skollin á. En þegar að er gáð er auðvitað ekkert slíkt í spilunum; hægrið styrkti sig vel í sessi um sinn og allar hræringar milli flokka rúmast afskaplega vel innan ramma hins hákapítalíska, vestræna, auðvaldsskipulags þar sem enginn er að fara að breyta neinu nema í átt til enn meiri samfélagseyðileggingar nýfrjálshyggju og gjörspillingar undir væmnislegu yfirskyni kjaftæðis um umbætur og annarra miður geðslegra auðvaldslyga. Þetta er nú allur jarðskjálftinn í höfðinu á hr. Bergmann stjórnfræðispekingi.

Sjálfstæðisflokkurinn er auðvitað sigurvegari kosninganna, hann sem sé gjörsigraði í þessari lotu. Hann fékk um það bil 20% atkvæða sjálfur, en samtals um 90% þegar hjáleigur hans og fylgihnettir eru reiknaðar með, sem skyldugt er að gera. Nú ætti hin margarma ófreskja auðvaldsins á Íslandi að geta með góðri samvisku skellt landamærunum í lás og rekið útlendingana úr landi, gengið í auðvaldsbáknið ESB; einkavætt og gefið allar eigur og stofnanir ríkisins; keypt fullt af vopnum fyrir NATO til að láta Úkraínumenn berja á hálfmennunum í Rússlandi með og stúta þeim helst öllum; senda Síónistunum líka pénínga fyrir vítisvélum til að gleðja konur, börn og gamalmenni á Gaza; og stofna íslenskan her með orrustuflugvélum, skriðdrekum og klasasprengjum; og endilega og nauðsynlega að koma á herskyldu ungra manna úr lægri stéttunum, það er stéttunum fyrir neðan efrimillistéttina. Þá verður gaman að lifa Hannes minn og Björn fær loksins góðan nætursvefn.

Allt er þetta nú gott og blessað, nema hvað hið náttúrulega réttlætislögmál mun liggja í leynum og halda áfram að vinna sína vinnu, hægt og bítandi og örugglega. Og þókt enn eitt þúsundáraríki auðvaldsins virðist vera að rísa innan járntjalds hins borgaralega þjóðskipulags auðvaldsins, mun það hrynja með brauki og bramli fyrr en varir. En hr. Bergmann, kunnáttumaður um fræðilega poletik, gerir sér auðvitað enga grein fyrir svona smámunum, og mun halda áfram að berja hausnum við stein vísvitandi ruglandi og annarra góðra verkfæra þjóðfélagskipulagsins sem hann þjónar eins og tunglsjúkur trúarvitfirringur.