Upp úr námskrá moderne skool kennslukonunnar

Og börnin í bekkun voru látin syngja upp á ensku, af því kennslukonan var mennta- og menningarsinnuð og með viðeigandi prófgráður á ferilskránni. Hún samdi sjálf ljóðin sem börnin fengu að syngja og þau hófu upp raust sína og frömdu þann söng sem einn stendur uppi eftir að allt annað er hrunið:

School is fun,
everyone fights,
both inside and outside,
and no one feels good.
You should just know,
what this little shit,
is terribly unpopular in our school here.

The children sing hop and hee,
then cheer straight to the top of their lungs.
At school lives a dirty girl,
with crusty lips and fungus toes.

Og að lokum söng bekkurinn sönginn góða, sem allar kennslukonur kunna og unna og kenna nemendum sínum. Þegar kom að þriðju línunni í laginu sveifluðu stúlkurnar pilsunum upp fyrir höfuð þannig að mæður og feður sem viðstödd vóru fóru hjá sér og hugsuðu kennslukonunni þegjandi þörfina, öll nema Kolbeinn Kolbeinsson sem hugsaði eitthvað allt annað og ljótara:

The girls love their dinga, linga, ling,
dinga, linga, ling. Dinga, linga, ling.
Then they roll around madly, circle after circle,
the day before New Years Eve.

Fór 300 ferðir upp Esjuna á árinu