,,Ef að illar vættir inn um myrkragættir bjóða svikasættir svo sem löngum ber"

Við þessu mátti alltaf búast. Reyndar var hún lengi búin að sýna glögg einkenni þess að hún viss vart gjörla hvort hún væri að koma eða fara, hvað þá hvort hún væri Íslendingur eða ESBingur í rassinum á gömlu nýlenduveldunum og stórauðvaldi heimvaldasinna. En svona fer það gjarnan hjá þeim sem farið hafa í yfirsnúning í hinu auðvaldssjúka krataeðli, að á vissum tímamótum hætta þeir að gjöra sér grein fyrir hvort þeir hafi selt land eða ekki selt land, hvort þeir hafi fórnað fullveldi í felum, eða hvort þeir hafi gefið skít í sjálfstæði þjóðar og sjálfstæðisbaráttu. Þegar þar er komið er sjúklingurinn vísast orðinn ískaldur á fótunum og dofinn fram í fingurgóma fyrir landi sínu og þjóð og þráir ekkert heitar en að grafa bein og setja á hærri og hærri veiðigjöld. Þá er fátt annað eftir en að fara með sjúklingin í umturnun og kompásstillingu undir handleiðslu færustu sérfræðinga.

Þegar blessunin hún Thorgerður hafði fengið að praktíséra stjórnlausa nýfrjálshyggju í ríkisstjórnum Sjálfstæðisflokks og Framsóknar um árabil kom að því Sjálfstæðisflokkurinn skipti um makker, rak Framsóknarmaddömuna á braut en tók fársjúkan krataeðlisflokkinn, Samfylkinguna svo nefnda, upp að hjarta sér og sigldi með lémagna kratastóðinu fyrir auðvaldsbjörg Hrunsins. En alþýða manna horfði agndofa á aðfarirnar og kerlingarnar spurðu hverjar aðrar, þegar þær hittust í Bónus, hvað hefði orðið um 7 hægri. Þetta þoldi Thorgerður litla Katrín ekki og henni var sparkað burt úr poletikinni og ábyrgir Sjálfstæðismenn sögðu um þann atburð sem svo, að farið hefði fé betra.

Já, þannig dó hún Thorgerður okkar inn í Hrunið, hægt og hljótt og enginn saknaði hennar. Þá gerðist það nokkuð löngu síðar, að menn urðu varir við að Thorgerður Katrín lá ekki kjur undir Hrunskriðunni: Hún fór að ganga aftur. Og sá draugagangur magnaðist þar til fram úr skúmaskotinu lurðaðist illur söfnuður landsöluóðra braskara, niðurlægðra nýfrjálshyggjupresta og spjátrungsmenna með illvíga krataeðlistendensa. Nú er þessi frávita lýður orðinn virkt stjórnvaldi í landinu og telur sig vera vel á veg kominn með að stúta sjálfstæði og fullveldi Íslands á altari stórauðvaldsins á Vesturlöndum undir yfirskini frasa á borð við ,,evrópska vexti", "evrópskt matvælaverð" og ,,endaloka spillingar íslenskra sægreifa". Hins vegar vita Thorgerður og hennar spjátrungaher hvaða evrópskt matvælaverð við munum hreppa, eða hvaða vexti, eða hvort ekki sé líklegt að evrópska þjófseðlið og spillingin muni ekki skella skjólshúsi fyrst af öllu yfir helstu félaga sína á Íslandi, sem sé spillta íslenska sægreifa. Til viðbótar er engu líkara en að verið sé að koma upp herskyldu á og þá í framhaldinu að senda íslensk ungmenni til stríðsstarfa gegn þeim í Arabíu, Íran, Rússlandi, Norður Kóreu og Rauða Kína. Þá verður gaman að lifa Snati minn. 

Skuldbundin að fylgja stefnu ESB