Dró úr tennur með naglbíti.

Arinbirni stóð ekki á sama um ástleitni frú Ingveldar, þrátt fyrir að ann væri mígandi- dauðadrukkinn. Og þegar hún fór um hann höndum og staldraði við á vissum stöðum varð hann blátt áfram skelkaður, en fékk við fátt ráðið í fyrstu. Svo tókst honum að aungla saman kjarki og sannfæringu til að afþakka blíðulæti Ingveldar. En rétt í þeim svifum, að hann er að komast undan allri þessari ófyrirunnu ást, kemur Kolbeinn þar að og leggur samstundis allt út á versta veg og fremur á þeim Arinbirni og Ingveldi grimmúðlegt ofbeldi. Þegar Arinbjörn komst af gjörgæsludeildinni hringdi hann í Kolbein og vildi friðmælast við hann og leiðrétta meinlegan misskilning. Þetta hefði Arinbjörn betur látið ógert, því Kolbeinn brást ókvæða við, gjörði Arinbirni heimsókn á sjúkrahúsið og dró úr honum allar tönnurnar með naglbíti sem hann hafði meðferðis. Eftir þetta ákvað Arinbjörn að ónáða Kolbein ekki framar eða troða honum um tær.