Ekkert hernaðarklám takk.

Miklir dauðans vesalingar eru Íslendingar, að geta ekki hrist hernaðarviðbjóðinn, sem Bandaríkjamenn hafa boðið þeim upp á, endanlega af sér. Það var að sönnu fagnaðarefni þegar hinn glæpum prýddi og blóði drifni bandaríski her kom sér loks af landi brott. En betur má ef duga skal. Ég sé fyrir mér, að sá dagur renni upp, að Íslendingar sýni þá reisn að vísa NATO-aðildinni út í hafsauga, færi ratsjárstöðvadraslið í Sorpu og banni heræfingar af öllu tagi í íslenskri lögsögu um aldur og ævi. Þann dag verður áreiðanlega nokkuð notalegt að vera Íslendingur. 

Loftvarnir og aðgerðir gegn hryðjuverkum æfðar á Norðurvíkingnum

Athugasemdir

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 13.8.2007 kl. 17:59]

Örugglega næstum jafn notalegt og að vera Austur Tímorbúi. Það er nefnilega svo notalegt að hafa dyrnar vel opnar og fá allskonar skemmtilegt fólk í heimsókn.

[Þarfagreinir, 13.8.2007 kl. 18:18]

Já, því að bandamenn myndu ekki verja okkur ef þeir fá ekki að æfa hér við og við, Hans. Þá myndum við standa ein og yfirgefin ...

Eða hvað viltu? Viltu koma upp stórum her hér á Íslandi? Her sem væri fær um að mæta hverri ógn einn síns liðs? 

Þá er ég nú fyrst hræddur um að íslensku fjárlögin myndu blása allverulega út. Það er nefnilega ekki ódýrt að reka her. 

Kannski væri bara best að skerða þá fjárhæðirnar sem er verið að ausa í sjúklinga, öryrkja, og aðra aumingja ... eða bara senda þá í herinn.

Hin fagra nýja veröld blasir við. 

[Örvar Þór Kristjánsson, 13.8.2007 kl. 19:57]

Nei krullótti hobbitinn Stefán Pálsson og útúrskökku hipparnir vernda okkur ef illa fer. 

Reyndar var kominn tími á herinn og hann fór á réttum tíma.  Nú þarf að endurskoða varnarmálin okkar.  Herinn gerði mikið fyrir land og þjóð.