Enn af þvagleggsmannvonsku.

Samkvæmt Hreiðari Eiríkssyni fyrrverandi rannsóknarlögreglumanni, má ætla að ekkert yfirvald á Íslandi leyfi sér þann munað að fljúga á fólk og beita það þvagleggsofbeldi, nema hinn fjömiðlaglaði stjörnusýslumaður árnesinga og hans menn og hjúkrunarfólk. Nú bætist við að Sveinn Andri Sveinsson hæstaréttarlögmaður telur, að nóg hafi verið að ákæra konuna þar sem valdbeiting hafi verið óþörf vegna þess að í 102. grein sé kveðið á um að neiti einstaklingur að veita sýni leiði það til ökuleyfissviptingar. Það er því einsýnt að lögreglumenn og hjúkrunarfólk hins upprifna stjörnusýslumanns á Selfossi hafa í þessu máli sýnt af sér óvenju ófyrirleitna mannvonsku og ruddaskap. Það er því varla seinna vænna fyrir þetta fólk að viðurkenna mistök sín undanbragðalaust og verða af því menn að meiru fyrir vikið.

Valdbeitingin var fullkomlega óþörf

Athugasemdir

[Ingibjörg Friðriksdóttir, 24.8.2007 kl. 15:34]

Þá finnst mér að burðardýrin eigi að geta lært eitthvað af þvagleggskonunni.

Henda sér í gólfið, grenja og góla, hóta lífláti og slíta hausinn af börnum tollvarðanna.  Allavega ef dómsvaldið dæmir konukindinni í hag, þá er þetta borðliggjandi.

[Hreiðar Eiríksson, 25.8.2007 kl. 21:04]

Pínulítið kjánaleg hugleiðing þarna á ferðinni, Ingibjörg.  "Burðardýrin" svokölluðu eru ekki meðhöndluð með þeim hætti sem konan á Selfossi þrátt fyrir að mörg þeirra neiti allri samvinnu.  Í þeirra tilvikum er leitað dómsúrskurðar, m.a.s. fyrir röntgenmyndatöku og svo er beðið eftir því að "burðurinn" skili sér úr líkama þeirra.  Svo einfalt er það og það breytir engu hvort þau eru til samstarfs eða ekki. 

[Gunnar Th. Gunnarsson, 25.8.2007 kl. 21:34]

Setti ég ekki athugasemd hér í gær?

Ef rannsóknarhagsmunir og sönnunargagnaöflun var ekki í húfi eins og sumir lærðir (ekki allir) halda fram, þá get ég alveg fallist á að svona eigi ekki að gerast. Ef hins vegar þetta var nauðsynlegt til að sakfella konuna, þá var það sjálfsagt að gera þetta (læknir og hjúkrunarkona)