Jón mannæta og samkynhneygingurinn.

Samkynhneygingnum varð illilega á í messunni þegar hann leitaði ásta hjá Jóni mannætu. Og viðbrögðin létu ekki á sér standa, því Jón mannæta tók samkynhneygingnum tak svo um munaði og kreisti hann eins og tannkremstúpu. Vesalings samkynhneygingurinn hafði aldrei, aldrei, á sinni lífsfæddri ævi komist í aðra eins mannraun: Það fór allt í buxurnar sem í buxurnar gat farið og við sjálft lá að lungun gubbuðust upp úr honum. Síðan varpaði Jón mannæta samkynhneygingnum út á strætið og ráðlagði honum í leiðinni, að hugsa sig að minnsta kosti tvívegis um þegar að honum sækti ergi gagnvart samborgurum sínum.