Vonandi finnst hann aldrei

Ég er farinn að halda að það sé eitthvað spunnið í litla landsbankaræningjann úr Hafnarfirði. Fyrir utan að komast yfir fáeinar krónur í bankanum, sem hann er vel að kominn, þá komst hann undan með feng sinn þrátt fyrir að gríðarlegur fjöldi lögreglumanna á bílum, þyrlum og flugvélum hafi leitað hans eins og vitstola menn síðan í morgun; jafnvel er talið að sjálfur dómsmálaráðherra sé farinn suðrá hraunbreiður Hafnarfjarðar, ásamt með forstjóra Landhelgisgæslunar, að leita hins snjalla ræningja.

Úr því sem komið er vona ég innilega að litli bankaræninginn finnist aldrei og hann fái að sæll njóta  afraksturs útjónarsemi sinnar og dugnaðar.  

Myndir birtar af bankaræningja

Athugasemdir

[Jóhann Steinar Guðmundsson, 8.5.2008 kl. 01:33]

Þú ert svona hress já.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 8.5.2008 kl. 10:01]

Það er náttúrulega ekki hægt að mæla með þjófnaði yfir höfuð.  En hvor þeirra ætli hafi stolið meira, bankinn eða þjófurinn.  Því þessir okurvextir eru ekkert annað en rán um hábjartan dag.  Og atgangur bankanna að almenningi, eignaupptökur og fleira.  Svei því bara.

[Jóhannes Ragnarsson, 8.5.2008 kl. 12:19]

Það er auðvitað alltaf dálítið broslegt þegar ræningi stelur frá ræningjum. Hér fyrrum voru okurlánarar flokkaðir með úrhrökum samfélagsins og lokaðir bak við lás á slá þegar hægt var að koma lögum yfir þá. Okrarar nútímans eru hinsvegar í hávegum hafðir eins og um guðlegar verur sé að ræða. Sannast þar hið fornkveðna: að áður fyrr voru ræningar hengdir á kross, en nú eru krossar hengdir á ræningja.

[Brynjar Jóhannsson, 8.5.2008 kl. 16:23]

Góður

[Hafsteinn Viðar Ásgeirsson, 9.5.2008 kl. 09:17]