Ruddalegt ríkisvald sýnir blóðugar tönnurnar

Sá er háttur siðaðra manna, að gleðjast innilega þegar samborgurum þeirra tekst að þjóta hratt og örugglega um gleðinnar dyr.

Ekki er annað hægt en að taka ofan og hneygja sig djúpt fyrir þeim góða manni sem stal sér Landkrúserjeppa og ók í loftköstum um Reykjavíkurborg þvera og endilanga uns lögregluandskotinn ók hann niður af sínum alkunna fautaskap.

Þá var hann lítið síðri kappinn, sem varðist útlendum ribböldum af fullri hörku með stuttu sverði og barg með því lífi sínu. Ekki var lögreglan að gera neinar gælur við þennan mann, sem henni bar þó að gera, heldur lokaði hann inni í fangaklefa eins og hvern annan ótíndan ofbeldisrudda.

Og blessaðir Litháarnir; ekki lágu þeir á liði sínu við að fjörga samkvæmislífið með æsilegum tiltektum við Keiluhöllina. Þeirra laun voru bíða lægri hlut fyrir illskeyttri lögreglusveit sem réðist á þá af fullkomrri óbilgirni og fólsku.

Það er engum vafa undirorpið, eftir að hafa lesið í þaula fréttir af skemmtanahaldi á höfuðborgarsvæðinu, að á Íslandi er stafrækt harðsnúið lögregluríki, þar sem borgararnir liggja dag hvern undir áföllum af hendi kadranalegs og taugaveiklaðs ríkisvalds, sem telur það skyldu sína að berja niður alla sanna gleði og heilbrigt samkvæmislíf.

Líkamsárásir og eftirför

Athugasemdir

[Pétur Hlíðar Magnússon, 6.7.2008 kl. 12:53]

hehehe merkilegt hvad lögreglan er eftir theim sem bara baeta mannlifid :)