Heilindi uppúr skartgripaskríni Svandísar og Árna Þórs

„Á dögunum voru þau boð látin út ganga frá skrifstofu borgarstjórans í Reykjavík að heilindi hans skuli ekki dregin í efa. Í lýðræðisþjóðfélagi, þar sem skoðanafrelsi á að ríkja, verður jafnvel borgarstjórinn í Reykjavík að sæta því að málflutningi hans sé mótmælt og jafnvel heilindin í efa dregin."

Hverskonar ekkesens þula er nú þetta uppúr skartgripaskríni Svandísar Svavars og Árna Þórs? Gerir þetta þokkapar sér ekki grein fyrir, að í þeirra eigin flokki, Vinstrihreyfingunni grænu framboði, ríkir ekki skoðanafrelsi; þar er til dæmis álitin höfuglæpur að mótmæla því sem formanninum og litlu ljótu flokkseigendaelítunni dettur í hug að bera á borð, hvað þá að draga heilindi þess heiðursfólks í efa. Hver sá er það gjörir á eilífa útskúfun vísa af hálfu elítufélaganna, sem hafa þó á samviskunni að hafa rænt stjórnmálaflokknum VG með húð og hári til eigin afnota.

Svo hélt ég í fávísi minni, að hlandsprengurinn Árni Þór hefði afsalað sér borgarfulltrúatign eftir að hann slysaðist inn á Alþingi, en í frétt mbl.is er hann titlaður borgarfulltrúi. Og hvað með Þorleif Gunnlaugsson, sem tók við af Árna Þór? Af hverju fær hann ekki að vera með í yfirlýsingu Svandísar og Árna? Vildi hann máske ekki taka þátt í gáfumannahjali þeirra? Eða er hann ef til vill ekki boðlegur, eða nægilega fínn, fyrir yfirlýsingarsamkvæmi sendiherradótturinnar?

Að lokum vil ég að það komi fram, að ég sjálfur, Jóhannes Ragnarsson, var einn af stofnendum VG, en það voru Svandís og Árni Þór ekki. Þegar VG komst á koppinni voru þessi ágætu hjú að vankast kringum Samfylkinguna eða einhverstaðar úti í móa. En þeim flögraði ekki við að taka þátt í að ræna ,,Vinstrihreyfingunni" þegar þar að kom. 

Segja borgarstjóra fara með rangt mál

Athugasemdir

[Sigurjón Þórðarson, 25.7.2008 kl. 22:20]

Ég veit ekki hvað Svandís er að baula en hún var fljót að reyna svæfa REI málið í nefnd þegar hún lenti í 100 daga meirihluta með Birni Inga og síðan var hún skyndilega á  móti friðun húsa við Laugaveginn þegar hún var lent í minnihluta á þeim forsendum að friðunin væri of dýr. 

Það má vel færa rök fyrir því að kostnaðurinn varð allt of mikill vegna þess að fyrri meirhlutar ætluðu sér að láta rífa húsin en þorðu ekki að segja frá því  og létu skína í annað.