Jóhannes Ragnarsson

25.7.2008 | 23:47

Íslenskur maður sem gerðist dýrbítur

Þetta hundabitsvafstur púkans í Brasilíu er að mínu mati einber hégómi, loftbóla og sennilega óvandað skrök. Þá var nú eitthvað annað uppá teningnum hjá Kolbeini sáluga Arinbjörnssyni kunningja mínum þó aldrei kæmust umsvif hans í heimsfréttirnar. Það gerðist nefnilega á síðari árum Kolbeins, að hann lagði fyrir sig að gerast dýrbítur. Fyrir utan að bíta hunda og ketti, jafnvel til ólífis, lagðist hann á sauðfé með firnagóðum árangri. En svo ætlaði hann að færa sig uppá skaptið og setti stefnuna á nautgripi. Það varð hans bani. Árla morguns brá Kolbeinn sér semsagt inní girðingu hvar geymdur var viðskotaillur griðungur. Skifti og engum togum, að ekki hafði Kolbeinn fyrr læst tönnum sínum í háls griðungsins, en sá síðarnefndi tók til sinna ráða, hristi Kolbein af sér í jörðina og vann síðan á honum með hornum sínum og grjóthörðum haus. Þegar að var komið var eingin sjón að sjá Kolbein heitinn, svo var hann sundurspændur og saman kraminn.