Munurinn á heilögum sjómanni og trúlausum pokapresti

Mikið hefur nú séra Adelir heitinn verið lítill kennimaður og andlaus, og trúmaður hefur hann enginn verið. Hefði séra Adelir verið andheitur og sanntrúaður maður hefði hann ekki fokið útí buskann, hangandi neðaní blörðum sínum, og fundist loks andaður á hafi úti. Bænheitur eldklerkur hefði aldrei fokið af leið í helíumblöðruflugi, því síður drukknað í sjó, eða öðru vatni.

Hér fyrr á árum var ég til sjós með manni, sem var svo heilagur, að honum var í lófa lagið að bregða sér útfyrir borðstokkinn, hvenær sem honum þóknaðist, og ganga á sjónum. Þessi hæfileiki mannsins kom oft að góðum notum þegar veiðarfæri komu óklár úr sjó eða afli var mikill. Þó var sá einn ljóður á ráði þessa góða manns, en það var þegar hann tók sig til á hafi úti og labbaði yfirí aðra báta til að kjafta við kallana þar og drekka með þeim kaffi. Ekki var skárra þegar maður þessi var timbraður eftir einhverja jörvagleðina á verðbúðinni, þá stökk hann gjarnan frá borð og gekk, eða hljóp, beina leið í land til að sofa úr sér timburmennina eða fá sér mildan og upplyftandi afrétting. Mikið ósköp öfunduðum við strákarnir þennan félaga okkar þegar hann tók landstímið á tveimur jafnfljótum, því við vorum líka timbraðir en komumst því miður ekki frá borði og urðum að gera okkur að góðu að puða við að drepa fiska klukkutímum saman þó heilsan væri bág og veðrið vont. 

Fljúgandi prestur finnst látinn

Athugasemdir

[Gísli H. Friðgeirsson, 30.7.2008 kl. 11:43]

Sæll Jóhannes.

Er hægt að fá frekari skýringar á því sem þú segir að trúaðir bænheitir menn geti ekki farið sér að voða með fífldirfsku. Ekki var það sá kristindómur sem mér var kenndur í æsku.

Þegar ég var drengur var ég eitt sinn ferjaður um forvaðann fyrir Ólafsvíkurenni af presti Ólafsvíkinga, sr. Magnúsi Guðmundssyni. Hann var talinn góður tæknimaður, gætinn og skynsamur. Hann segir í einum sálmi sem finna má í söngbók KFUM: "Alls góðs sem nýt ég úr hendi þér hlýt ég ... ".

Þetta er líka mitt viðhorf, ekki kraftaverk eftir pöntun, en lífið er kraftaverk og verkin lofa meistarann allt í kring um okkur. 

[Jóhannes Ragnarsson, 30.7.2008 kl. 12:53]

Ójá, séra Mángi þótti slungin að gera við útvarpsradíó, talstöðvar og bátavélar. Hinsvegr söng hann svo leiðinlegar messur og jarðarfarir að fólk náði sér aldrei meir. En hæstum hæðum náði þó séra Mangi sem sparisjóðsleiðtogi og sjálfstæðisflokkshöfðingi; á þeim vígstöðvum sló hann aldrei feilpúst.

Sanntrúaðir og bænheitir eldklerkar fjúka aldrei út í veður og vind, hangandi neðan í sæg af helíumblöðrum, svo einfalt er það nú. Fyrir nú utan að guðsmenn af hærra plani en pokaprests, létu sér aldrei til hugar koma að festa á sig svo margar uppblásnar blöðrur að þeir tækjust á loft.